|
مقدمه لوموند-
٨ مه ١٩٤٥، پنج سال و هشت ماه پس از شروع يكی از مرگبارترين
كشمكش هائی كه بشريت بخود ديده است، آلمان نازی تسليم شد.
ايتاليای فاشيست پيش از اين به شكست تن داده بود و امپراتوری
ژاپن سه ماه ديگر به مقاومت ادامه داد، تا آنگاه كه صاعقه اتمی
برهيروشيما و ناكازاكی فرود آمد. شصتمين سالگرد اين واقعه عظيم
قرن بيستم بی شك با بسيج دستگاه های اطلاع رسانی همراه خواهد
بود. اما متاسفانه اين « تجديد خاطره رسانه ای » ، به نمايش و
تحريك احساسات بيشتر بها ميدهد تا به تاريخ و درسهائی كه بايد
از آن گرفت ، آنچنان كه سال گذشته در مراسم سالگرد پياده شدن
ارتش متفقين در نرماندی ( فرانسه) و آزادی پاريس رخ داد و در
ژانويه ٢٠٠٥ در مراسم آزادی آخرين زندانی های اردوگاه مرگ
آشويتس ادامه پيدا كرد. از آن بدتر اينكه، بنظر می آيد بخش های
كاملی از تاريخ جنگ دوم جهانی در سايه قرار خواهد گرفت، چرا كه
از نظر آنهائی كه به پاكسازی خاطره ها مشغولند، خطرناك شمرده
ميشود.
درست به همين دليل است كه لوموند ديپلماتيك تصميم گرفته با
تخصيص پرونده ماه مه به اين موضوع، مجددا اين صفحات فراموش
شده و حتی به عمد مخفی نگاه داشته شده تاريخ جنگ دوم جهانی
را در معرض ديد همگان قرار دهد. از جمله اين مسائل نقش تعيين
كننده اتحاد جماهير شوروی است، كه آنچنان به آن كم بها داده
می شود، كه تنها اقليت محدودی از فرانسويان اين كشور را جزو
فاتحان جنگ به حساب می آورند. از ديگر مسائل تقريبا به كل نا
شناخته مانده ، جنگ های آسيای تحت نفوذ بريتانيا هستند، كه
گاه تبديل به جنبش های رهائی بخش ملی شدند و علی رغم وحشيگری
اشغالگران ژاپنی با آن در يك جبهه قرار گرفتند.
از ديگر لحظات تقريبا نادانسته، تظاهرات زنان آلمانی دارای
همسر يهودی است كه در زمستان ١٩٤٣ در « روزن اشتراسه »* موفق
به آزاد كردن شوهرانشان شدند. و يا صفحات ارزشمند كتاب تاريخ
نگارآلمانی گوتس آلی ، كه تا كنون به فرانسه ترجمه نشده است و
از زاويه نوينی، به دلايل توافق همگانی ای می نگرد كه رژيم
نازی از آن بهره جست : غارت سرزمين های اشغال شده و در درجه
اول اموال يهوديان كه برای هيتلر« خريدن» آلمانی ها را ممكن
ساخت. و بازهم در مورد عملكرد رايش سوم؛ اغلب اين مطلب
ناشناخته مانده كه پيش ازاستفاده صنعتی از اتاقهای گاز برای
كشتن ميليون ها يهودی، آلمان ها اين شيوه را بصورت ابتدائی بر
روی بيمارهای روانی آلمانی به بهانه « كشتن از روی ترحم» پياده
كردند.
و بالاخره ، هشتم ماه مه ١٩٤٥ در حالی كه در فرانسه جشن
پيروزی برپا است، نيروهای نظامی اين كشور در افريقای شمالی،
دست به قتل عام های وحشتناكی در« ستيف » و « گولما » می زدند
كه به تعميق جنبش ملی گرائی و آغاز جنگ الجزاير انجاميد.
يابود تقسيم پذير نيست.
*
Rosenstrasse
|
