|
اعلام انصراف احمد توكلی از نامزدی رياست جمهوری مساله‌ای مهم
و قابل توجه است اما فقط تا انجا كه به حيات سياسی وی مربوط
می‌شود و الا اين اقدام قابل پيش بينی تاثير خاصی بر تحولات
سياسی نخواهد داشت!
احمد توكلی؛ حيات سياسی خود را در ضديت با‌هاشمی رفسنجانی
بنيان نهاد و تا آنجا می‌توانست در صحنه سياسی تاثيرگذار باشد
كه به اين رفتار خود ادامه دهد.بی‌دليل نيست كه از ابتدا و در
آغاز صف آرايی‌های انتخاباتی اين ترجيع بند را تكرار می‌كرد كه
برای مقابله با‌هاشمی به ميدان آمده است.
حال وی با انصراف خود چه می‌خواهد بگويد؟ آيا می‌خواهد بگويد :
چون من گفته ام اگر‌هاشمی بيايد با وی رقابت خواهم كرد، پس
نيامدن من به معنای نيامدن‌هاشمی است؟ يعنی اگر من نيايم (و
چون من نمی آيم)هاشمی هم پس نبايد بيايد و نمی آيد!! به بيان
خلاصه: من توكلی بازی خود را بر‌هاشمی تحميل كردم!!
اما مساله واقعا برعكس است و تنها يك ساده انديشی به چنين
نتيجه گيری نابخردانه‌ای می‌تواند منجر شود! اين توكلی است كه
در تله بازی‌هاشمی گرفتار آمد و خود به دست خويش خود را حذف
كرد!
هاشمی چه گفت؟ وی گفت (همچنان كه همه می‌دانيم) اگر شخص
توانمند و مقبولی پيدا شود من نمی آيم. اين بازی‌هاشمی بود.
يعنی اگر كسی تا قبل از اعلام رسمی نامزدی‌هاشمی (كه ديگر
حضورش قطعی شده است) اعلام انصراف داد (به هر دليلی) به معنای
اين است كه خود به صدای بلند اعلام كرده است كه : بله
جناب‌هاشمی! درست فرموديد من شخص‌بی‌كفايت و نامقبولی هستم !!
(چون اگر مقبول و باكفايت بودم ديگر نيازی به حضور شما نبود يا
دست كم می‌ايستادم و با شما رقابت می‌كردم، مثل لاريجانی) و
بنابراين كنار می‌روم!!
توكلی با اين اقدام به شدت ناشيانه (كه معلوم نيست كدام مشاور
نابغه ای! آن را به وی تلقين كرده بود)بی‌كفايتی خود را در
مقابل‌هاشمی نشان داد. دقت شود كه توكلی نه به نفع نامزد راست
(آنگونه كه در ابتدا تصور می‌شود) , بلكه به نفع‌هاشمی انصراف
داد، چرا كه با صدای بلند اعلام كرد من در مقابل شما و مطابق
با معيارهای شما‌بی‌كفايت و نامقبول هستم و اين برای كسی كه
حيات سياسی خود را از ابتدا (يعنی از سال‌های پس از جنگ ) در
ضديت با‌هاشمی تعريف كرده و بنيان نهاده بود، معنايی جز يك
پايان ناخوشايند و مضحك ندارد!
اين موضوع برای هر كس ديگری كه قبل از اعلان رسمی نامزدی‌هاشمی
(كه قاعدتا در چند روز آينده صورت می‌گيرد) از صحنه انتخابات
كنار گيرد نيز صادق است، البته نه به شدت و دردناكی مورد
توكلی!! |
