سياست‌های ايران در قبال آمريكا همچون ساير جنبه‌های سياست خارجی، نسبی و متأثر از تحولات جهانی و شرايط بين المللی است. آن چه در سياست خارجی كشورها به عنوان شاخص و ملاك می‌تواند و بايد ماندگار باشد، منافع ملی و دفاع از امنيت ملی است. اگر منافع و امنيت ملی ايجاب نمايد، طبعاً هر سياستی تجديد نظرپذير است؛ از جمله سياست‌های ايران در قبال آمريكا. بايد هزينه‌ها و منافع سياست كنونی و تغييرات آن را سنجيد و بر اساس مصالح كشور در مورد آن تصميم گرفت. به عقيده من به اين دلايل سياست ايران در قبال آمريكا بايد مورد تجديد نظر قرار گيرد.

جهان پس از فروپاشی اتحاد شوروی دارای مؤلفه‌هايی است كه بر تمامی جنبه‌های سياست جهانی تأثير گذاشته و تكرار سياست‌های دوران جنگ سرد برای اين دوره كارساز نيست. سياست خارجی ما نسبت به آمريكا عموماً متأثر از باورهای دوران جنگ سرد است.