جواد مجابی می‌گويد: از قضا، سعدی به زندگی امروز ما بسيار نزديكتر است؛ تا حافظ. در زمينه فصاحت نثر و نظم نيز هيچكس به پای سعدی نمی رسد. تجربيات عمومی سعدی درباره احوال مردم ايران خيلی دقيق بوده، برای همين سالهای سال گلستان او به عنوان كتاب درسی و الگوی زندگی مردم مطرح بوده است، درحاليكه هيچ كتابی چنين جايگاهی را نداشته است.

عجيب است كه به خاطر فصاحت فوق العاده‌ی گلستان، طنز آن كمتر آشكار شده است، درحاليكه عبيد زاكانی طنز سعدی را سرمشق خود می‌داند و بارها از او به عنوان استاد خويش ياد می‌كند. قبل از سعدی، طنز در شعر مطرح بود تا در نثرش، او طنز را در نثر مطرح كرد.

گاهی تبی بين مردم و محققان رايج می‌شود، چنانچه در زمان پهلوی اول به فردوسی توجه شد و بعد به حافظ، اما مشخص نيست كی زمان به سعدی و نظامی می‌رسد تا با دقت بيشتری شناخته شوند، البته شكی نيست آنچه درباره حافظ گفته می‌شود كم است، اما اين نبايد باعث شود از بقيه غافل باشيم.