سردار قاليباف، كه بايد پيش بينی می‌كرد با اعلام نامزدی انتخابات رياست جمهوری وارد چه ميدانی ( انواع توطئه‌های رقبا، پيش كشيده شدن فصول سياه كارنامه بخش امنيتی نيروی انتظامی و با حتمال قريب به يقين دوران فرماندهی او در كردستان ايران) شده، در اولين مصاحبه مطبوعاتی خود در چاله ماجرای دستگيری و اعتراف گيری از روزنت نگاران و وبلاگ نويسان افتاد.

او در مصاحبه مطبوعاتی اش مدعی شد كه نيروی انتظامی در شكنجه و اعتراف گيری اهل اينترنت دست نداشته است.

بدنبال انتشار اين مصاحبه در مطبوعات، حنيف مزروعی يكی از قربانيان ماجرای يورش به نويسندگان اينترنتی طی توضيحی اعلام داشت:

سردار محمدباقر قاليباف گفته است«در بخش وبلاگ‌نويسان هم با يكايك آن افراد جلسه گذاشتم و كار را پی‌گيری كردم و آن‌گونه كه انعكاس يافته بود در ناجا ضرب و شتم شده، نبوده است»، درحالی كه در ديدار با وی، فقط دو نفر از افراد بازداشتی مرتبط با پرونده‌ وبلاگ‌نويسان تهران حضور داشتند، اين سئوال را مطرح كرده كه چه‌طور قاليباف با تك تك افراد گفت و گو كرده‌ است؟ در آن ديدار من و يكنفر ديگر حضور داشتيم و سردار قاليباف صريحا پذيرفتند كه مامور بازجويی از افراد اين نيرو و پرسنل ناجا بوده است. آقای قاليباف درخصوص محل نگهداری ما در طول مدت بازداشت صراحتا اعلام نمودند كه آن زندان يا بازداشتگاه تحت نظر نيروی انتظامی بوده است. در آن ديدار متذكر شديم كه تنها يك بازجو داشته‌ايم و همان شخص هم اقدام به برخورد با ما می‌كرد و محل بازجويی هم همان بازداشتگاه تحت نظر ناجا بود.