|
اومانيته: عراق دو سال پس از سقوط رژيم صدام و تجاوز
امريكايی‌ها در چه موقعيتی است؟
سعد ناجی: در عراق نه سازمان و احزاب واقعی وجود دارد و نه
دولت و نهادهای سياسی واقعی. در اين كشور قدرتی كه بتواند همه
مردم را در حول خواست‌های مشترك جمع كند نيز دركار نيست.
- حضور كردها در حوزه دولتی آيا راه را برای خودمختاری وسيع تر
آنان نخواهد گشود؟
- خودمختاری درواقع بزرگترين خواست كردهاست. طی شصت سال، كردها
همواره خواهان حقوق سياسی، فرهنگی و زبانی بوده اند. آنان
خواهان دموكراسی، عدالت اجتماعی، اخلاقی و سياسی هستند. كردها
مانند همه شهروندان عراق خواهان دمكراتيزه شدن كشور و تدوين يك
قانون اساسی هستند كه حقوق آنان را به رسميت بشناسد و از آن
حفاظت كند. اكنون كردها برای دولت اينده خود دارای زمين و مردم
هستند. فقط به منابع نياز دارند. با تبديل شهر
كركوك
كه دارای ذخيره نفتی قوی است به پايتخت خود، شهری كه قبلا در
زمان صدام عربی شده بود، كردها تداوم حيات و دولت خود را تضمين
می‌كنند.
- كركوك را می‌شود كردی كرد؟
- كركوك هيچگاه يك شهر كرد نبوده، بلكه شهر مختلطی از كردها،
عرب‌ها ، تركمن‌ها و مسيحی‌ها بوده است. كردها پنهان نمی كنند
كه خواهان تسلط بر بخشی از اقتصاد عراق هستند. در حال حاضر هيچ
دولتی در وضعی نيست كه اين خواست را بپذيرد. اما در بحبوحه
نبرد سياسی موجود خيلی از احزاب امتيازاتی به كردها ميدهند تا
جايی در قدرت پيدا كنند. مناسبات ميان حكومت كردها با قدرت
مركزی تا زمانی كه حكومت آنان ضعيف است هيچگاه متوازن نخواهد
بود.
- شما فكر می‌كنند كه يك جنگ قومی در شمال عراق در خواهد گرفت؟
- اقوام عراق ديگر در فضای تخاصم زندگی نمی كنند. تنها رهبران
سياسی هستند كه با هم جنگ دارند. به همين دليل همچنان خطر جنگ
بين اقوام وجود دارد. حكومت عراق توانسته تا به امروز مانع
چنين امری شود. در يك مسئله ترديد نيست. ايالات متحده هرگز
اجازه نخواهد داد كه در اين منطقه با منابع نفتی عظيم آن اوضاع
به حال غيرقابل كنترلی درآيد.
- رييس جمهور جديد كرد عراق ، جلال طالبانی اعلام كرده كه به
شورشيان عراقی كه حاضر به مشاركت در روندهای سياسی باشند عفو
عمومی داده خواهد شد و تاكيد كرده كه
شورشيان خارجی را بايد به بيرون از مرزهای عراق راند.
نظر شما چيست؟
- مقاومت دربرابر اشغال در عراق نيرومندتر از تروريسم است.
امريكايی‌ها ساختار دولتی عراق را نابود كرده اند و خلا قدرتی
را بوجود اورده اند كه كشور را بشدت ضعيف كرده است. بنظر من آن
دسته از شورشيانی كه از خارج می‌ايند هيچ نقش جدی بر مقاومت
واقعی كه تنها هدفهای نظامی را شامل می‌شود ندارند.
"خارجی"هايی كه از سوی ايران، سوريه، سعودی‌ها و همچنين
وابستگان به رژيم پيشين و القاعده تامين مالی می‌شوند نقش شان
آن است كه
فرصتی برای امريكايی‌ها باقی نگذارند كه به كشوری ديگر حمله
كند.
هر چند اكثريت شورشيان دست از سلاح برداشته اند، مافيا و
تروريسم همچنان فعال هستند. اما تا زمانی كه امريكا اماده
گفتگو نباشد، در سياست عراق مداخله كند و تنها به منافع خود
بينديشد ناامنی ادامه خواهد داشت. |
