|
نيستی ببينی چه شبايی داريم
محله پُر برو بيايی داريم
تو دهِ بالا، همشون دسته گل
تو دهِ پايين، همه آسمون جل
خيلی كوتاه تر از گليمه پاشون
نون بياته توی سفره‌هاشون
بيمه ايران نمی دونن چيه
يه عمره بيمشون ابوالفضليه
يه سر برو خيابونا صفا كن
بيلبوردهای شهرداری رو نگا كن
از اول شب تا خود سپيده
كنگره سردارای شهيده
هفت هشت تا شاعر ميگن و ميخندن
سكه بگيرا همه صف ميبندن
يه حس نفرتی به آدم می‌دن
يه جورايی بوی جهنم می‌دن
پا كه رو حرمت شهدا گذاشتن
اسماشونو رو كوچه‌ها گذاشتن
خدا خودش می‌دونه تا هميشه
اشكای مادرشون تموم نمی شه
تا وقتی كه اون چشا غرق اشكه
حرف زدن از حرمت لاله كشكه
***
حالا ديگه همه به ما می‌خندن
ماكسيما به ويلچرا می‌خندن
كی گفته هر كی ماكسيما سواره
حرمت لاله رو نگه نداره؟
اين كاسه ليسا از كجا اومدن ؟
دروغ نگم جانباز نيم درصدن
بيست سال پيش يه موشك نيمه جون
افتاده تو باغچه همسايشون
كسی رو كور و كر و شَل نكرده
موشك بيچاره عمل نكرده
***
شهيد‌بی‌كفن، برات بميرم
برای غربت چشات بميرم
به من نگو كه غربتت زياده
غريب تراز تو احمدی نژاده
دور و برش رو ناكسا گرفتن
ناكسا ژست شهدا گرفتن
با ادعای احمدی نژادی
اين همه ابن ملجم مرادی
اونی كه سينه چاك آزادی بود
دو هفته پيش دوم خردادی بود
وقتی كه صندوق نهايی وا شد
حاج آقا يك شبه اصولگرا شد
حالا كه عيد اومده عيدی می‌خواد
يكی دوتا پست كليدی می‌خواد
حاج آقا اهل راز و نيازه
به خاطر خداس كه برج می‌سازه
درد حاج آقا درد‌بی‌كسيه
يه كاخ داره شمال اقدسيه
از غم مردم با دو تا چشم خيس
سالی يكی دو دفعه ميره سويس
چند سالی می‌شه خاك پاشه ايرون
دروغ نگم ارث باباشه ايرون
دروغ نگم آخر احترامه
آخه حاجی ذخيره نظامه
***
|
