|
نهضت آزادی ايران نيز در نخستين گام عملی در
راه دو انتخاباتی كه در پيش است با صدور اطلاعيه ای اعلام
داشت:
چند تن از اعضای با سابقه نهضت آزادی ايران كه
دارای تجربه در مديريت خدمات شهری و آشنا با وظايف شورای شهر
هستند برای دوره سوم انتخابات شورای شهر تهران نام نويسی كرده
اند. در برخی از شهرهای ديگر كشور نيز، در راستای استراتژی
تعيين شده، جمعی ديگر از اعضای نهضت آزادی ثبت‌نام كرده‌اند.
باتوجه به فضای بسته سياسی كشور و ابهاماتی كه درباره آزادی و
سلامت انتخابات و رد صلاحيت نامزد‌ها وجود دارد، اين سئوال
مطرح شده است كه چرا در چنين شرايطی نهضت آزادی ايران در
انتخابات شوراها شركت كرده است. علاوه براين همزمانی انتخابات
مجلس خبرگان رهبری با شوراها، در حالی كه بسياری مردم دليلی
برای شركت در انتخابات خبرگان كه
مفهومی ندارد، نمی بينند، و شائبه سوء استفاده از حضور
مردم در انتخابات شوراها برای افزايش آرای مربوط به مجلس
خبرگان رهبری، محمل ديگری برای طرح اين گونه پرسشها و
اعتراض‌ها در باره شركت نهضت آزادی در انتخابات شوراها شده است
از مهمترين عناصر رسالت و مأموريت احزاب و
گروههای سياسی آگاهی‌دادن به مردم است. انتخابات فرصت مناسبی
را برای برقراری يا افزايش ارتباط با مردم و انجام اين رسالت
فراهم می كند. بسياری از تحولات سياسی در مقطع انتخابات پديد
می‌آيد. زيرا به‌رغم محدوديت های معمول در فضای انتخابات،
ديدگاه های گوناگون امكان ظهور و بروز پيدا می‌كنند و مردم
امكان می يابند كه با ارزيابی آنها واكنش نشان دهند. انتخابات
دوم خرداد 1376 نمونه بارز اين پديده است. در آن انتخابات، با
گسترش آگاهی مردم و زمينه‌هايی كه از پيش فراهم شده بود
سناريوی قطعی شده‌ای دگرگون گرديد و دوران اصلاحات پا به عرصه
سياسی ايران گذارد. اتفاقاً، در سوم تير 1384 نيز همين پديده
درراستای ورود جناح اقتدارگرا به قدرت در فضای تبليغات دوران
انتخابات پديد آمد و يك مجموعه ناشناخته سناريوی از پيش مشخص
شده ای را به اجرا گذاشتند.
حضور فعالانه مردم در صحنه انتخابات شوراها
می‌تواند از انحرافات جلوگيری كند و موجبات تقويت اين نهادهای
مدنی را فراهم سازد.
ارزيابی نتايج تحولات سياسی تقريبا چهار سال
گذشته نشان می‌دهد كه مردم كلانشهرها، بويژه تهران، با خودداری
از شركت در انتخابات شوراها ، همه امكانات و تسهيلات شهری از
جمله اعتبارات جاری، تسهيلات تبليغاتی، فرهنگسراها و ... را به
گروه ناشناخته‌ای – كه با پشتيبانی نهادهای سازمان يافته، تنها
در حدود 5/2 درصد آرای مردم را به دست آوردند - واگذار كردند.
با استفاده از همين تجربه و امكانات، مجلس هفتم و دولت نهم
اقتدارگرا بر سرنوشت ملت و كشور حاكم شده اند.
انتخابات دوره نهم رياست جمهوری اين واقعيت را
به تصوير كشيد كه عدم شركت حدوداٌ سی‌ميليون نفر از شهروندان
در انتخابات، به هر علت، بعلاوه پراكندگی آرای اصلاح‌طلبان و
معرفی چند نامزد موجب شد كه دولت اقتدارگرای نهم حاكميت يابد.
در شرايطی كه بيش از نيمی از مردم، به هر دليل
و انگيزه، در انتخابات شركت می كنند، عدم شركت معترضان در
انتخابات مؤثر نخواهد بود و حتی در شرايطی می تواند پيامدهای
منفی داشته ودر راستای خواست اقتدارگرايان باشد.
نهضت آزادی ايران به احزاب و گروه های اصلاح
طلب توصيه می كند كه برای ارائه يك ليست واحد تلاش كنند. |
