|
وزير امور خارجه انگلستان "مارگارت بکت" با هفته نامه اشپيگل
چاپ آلمان مصاحبه مشروحی پيرامون مسائل مختلف و از جمله عراق،
ايران و افغانستان کرده است. وزير خارجه انگلستان در اين
مصاحبه، پيرامون ايران گفته است:
- آيا شانسی برای متوقف کردن برنامه اتمی ايران از طريق مذاکره
وجود دارد؟
پاسخ: گفتن آن دشوار است، زيرا در حال حاضر هيچ نشانه ای برای
تمايل ايران به مذاکره وجود ندارد و تا زمانی هم که ايران مايل
به مذاکره نيست، موضوعی برای مذاکره وجود ندارد.
- اما البرادعی رئيس آژانس بين المللی انرژی اتمی مذاکره را به
محاصره اقتصادی ترجيح می دهد.
پاسخ: مذاکره به اين دليل عملی نيست که ايران شرايط آژانس بين
المللی را نمی پذيرد. ما هم خواهان محاصره نيستيم، اما ايران
اما ايران خواهان مذاکره نيست.
- آيا فکر می کنيد روسيه وچين در صورت لزوم با محاصره اقتصادی
ايران موافقت می کنند؟
جواب: اين پرسش مهمی است. ديگرانی نيز همين پرسش را از ما می
کنند که آيا جامعه بين الملل می تواند وحدت خود را حفظ کند و
يا روسيه و چين رويه ديگری اتخاذ خواهند کرد. البته طبيعی است
که اختلاف نظر وجود داشته باشد، زيرا منافع مختلفی وجود دارد،
اما تا بحال جامعه بين الملل وحدت خود را حفظ کرده و اميدوارم
که همينگونه هم ادامه يابد.
- شورای امنيت چه زمانی تصميمات خود را در مورد محاصره اقتصادی
ايران اتخاذ می کند؟
پاسخ: ما درحال حاضر روی آن کار می کنيم. در همين رابطه چندی
پيش در لندن نشستی داشتيم، در آن نشست روسيه و چين با طرح
تحريم ايران در شورای امنيت موافق نبودند، اما سرانجام تفاهم
بدست آمد و ما حالا در نيويورک روی يک برنامه مشترک کار می
کنيم.
- ممکن است روسيه و چين در صورت اتخاذ تصميم برای محاصره ايران
رويه ديگری در پيش بگيرند؟ وحدت تا زمانی است که کار به محاصره
نکشيده است.
پاسخ: تصور نمی کنم، سئوال شما جدی باشد.
- اما ما تلاش می کنيم واقع بين باشيم.
پاسخ: من سياستمدار هستم و ميدانم که موضع شما اشتباه است و ما
به اين دليل که اين طرح جزئيات و ظرافت های زيادی را می طلبد
هنوز قطعنامه کاملی آماده نکرده ايم.
عراق
وزير خارجه انگلستان در پاسخ به اين سئوال که" فرمانده نيروهای
انگلستان درعراق اخيرا ادعا کرده که نيروهای نظامی انگلستان
باعث بدتر شدن اوضاع در جنوب عراق شده اند. فکر نمی کنيد زمان
آن رسيده که نيروهای خود را از عراق خارج کنيد؟" گفت:
درعراق مناطقی وجود دارد که اوضاع بهتری دارند و همينطور
مناطقی که حضور نيروها مسائلی را در آنجا دامن زده است. ايشان
بی شک ادعا نکرده که ما مسئله عمده هستيم و بايد نيروهای خود
را از آنجا خارج کنيم.
- اما او ضرر حضور نيروها را بيش از مفيد بودن آنها دانسته.
وزير دفاع هم اعلام کرده که نيروهای امنيتی عراق ظرف يکسال
قادر به برقراری نظم خواهند بود. بنابراين زمانبندی شما برای
خروج از عراق چيست؟
پاسخ: ما اميدواريم وضعيت امنيتی عراق تا پايان سال آينده بهتر
شود و به همين دليل ارتش عراق و پليس بايد هرچه زودتر خود را
سازمان بدهند. اما اين بدان معنی نيست که نيروهای نظامی ما
کاملا ساده به خانه بازگردند. از 4 منطقه ای که دراختيار ما
بود، دو منطقه در کنترل نيروهای عراقی گذاشته شده است. اگر ما
بتوانيم تا پايان سال يک منطقه ديگر را به آنها واگذار کنيم از
اين واگذاری خوشحال خواهيم شد. اما اين يک پروسه است نه يک
برنامه زمانبدی شده.
- چه موقع مايل هستيد نيروهای خود را از منطقه خارج کنيد؟
پاسخ: هيچ کس تا بحال زمانی را مشخص نکرده و مشخص هم نخواهد
کرد.
- جنگ عراق، حاميان خود را در امريکا از دست داده و مسائل
زيادی هم برای بوش بوجود آورده است. آيا تصور می کنيد بتوانيد
مواضع خود را حتی بعد از انتخابات نوامبر کنگره امريکا حفظ
کنيد؟
پاسخ: ما منتظر گزارش کميسيون عراق هستيم.
- يعنی گزارشی که تحت فرماندهی وزير امور خارجه اسبق امريکا
"جميز بکر" تهيه می شود؟
پاسخ: اعلام يک برنامه مشخص زمانی برای خروج از عراق باعث تعجب
من خواهد شد. جامعه عراق درحال حاضر وضعيت يکسانی ندارد. وضع
همه جا مانند بغداد و بصره بحرانی نيست. در عراق پيشرفت های
زيادی وجود دارد. همه جا بحرانی نيست.
- دقيقا در همين مناطق بحرانی تلفات زياد است. يعنی هر ماه 3
هزار نفر. عده ای از شما انتقاد می کنند که حضور نيروهای نظامی
شما زمينه مساعدی برای رشد تروريسم شده است.
پاسخ: من اين نظريه را بکلی رد می کنم. خشونت در آنجا ارتباطی
با حضور نيروهای نظامی فرامليتی ندارد. ريشه تروريسم در خود
خانه است. در همين خانه بمدت 35 سال رشد کرده و امروز به مرحله
انفجار رسيده است. نماينده معاون نخست وزير ديروز به من گفت که
مردم عراق بايد بفهمند که تاريخ و مسائل جامعه عراق از زمان
حضور نيروهای انگليسی و امريکائی درعراق بوجود نيآمده است.
- اما بهرصورت بنظر می رسد که در نتيجه حمله بخشی از کشور به
چيزی شبيه جنگ داخلی کشانده شده است و عراق را به پايگاه
تروريسم تبديل کرده است.
پاسخ: صحبت از جنگ داخلی نيست. کسانی که تصور جنگ داخلی دارند
با کسانی همفکری می کنند که از ابتدا مخالف ورود ما به عراق
بودند. هيچ وزيری در عراق از جنگ داخلی صحبت نمی کند. مردم
عراق مسئله کنونی را بخش وحشتناک جنگ داخلی جامعه می دانند.
- آنچه شما جنگ داخلی جامعه می ناميد قادر به حفظ وحدت عراق
خواهد بود؟
پاسخ: تصور نمی کنم وحدت عراق در خطر باشد. سياستمداران امروز
عراق بايد منافع کشور را در حفظ يکپارگی آن بايد جستجو کنند و
نه در تکه پاره شدن آن.
- دمکراتيزه کردن عراق هنوز جزو اهداف شما در عراق است؟
پاسخ: درعراق درحال حاضر دمکراسی وجود دارد. البته نه با آن
قياسی که شما نزد ما می شناسيد. اين دمکراسی در عراق سه ساله
است و نزد ما 300 ساله.
- يکی ديگر از جلوه های جنگ در عراق مجهز کردن بريتانيا عليه
تروريسم اسلامی است. طبق گزارش سازمان امنيت کشور شما، انگليس
آماج اصلی القاعده است.
پاسخ: من اين را مبالغه آميز می دانم، زيرا ما مدتهاست آماج
حملات القاعده هستيم . البته کسانی هستند که مايل اند چنين فکر
کنند، اما حملات تروريستی عليه روسيه که حتی مخالف حمله به
عراق بود را چگونه توضيح ميدهيد؟ پس اين مسئله فقط مربوط به
ماجرای عراق نيست، هرچند عراق بخشی از مسئله است. اما مسئله
عمده برای عمليات انتحاری نيست. من اين را بسيار ناهنجار می
بينيم که عده ای مايل اند به مردم تلقين کنند که مسائل جاری
درعراق می تواند توجيه کننده عمليات انتحاری عليه شهروندان
باشد.
افغانستان
- بزرگترين ماموريت ناتو در افغانستان است. آيا موفقيت ناتو در
افغانستان برای آينده اين سازمان مهم است؟
پاسخ: بی اندازه مهم است. اما مهم تر از آن پيام به جهان است
که چگونه می شود يک کشور جنگ زده را با کمک خارجی دوباره روی
پای خود بلند کرد.
- ناهمواری های اين ماموريت کجاست؟
پاسخ: من نمی دانم شما از چه چيز صحبت می کنيد.
- يک مثال می زنيم. منطقه هلمند در جنوب بعد از سقوط طالبان
در سال 2001 بوسيله غرب کلا نا ديده گرفته شد و اکنون اين
منطقه بزرگترين صادر کننده مواد مخدر است و درعين حال مهم ترين
منطقه برای سرباز گيری طالبان.
پاسخ: هيچ حکومتی در منطقه هلمند مسلط نبوده است. به همين خاطر
از ما انتقاد می کردند که چرا به آنجا نمی رويم. اکنون بايد
متوجه آن منطقه باشيم و نبايد چنين منطقه ای کل کشور را در
معرض خطر قرار دهد.
- اما ما عکس آن را شاهديم. يعنی اينکه تا حال کار کمی در آنجا
انجام شده است.
پاسخ: اين حرف بکلی نادرست است. ما نمی توانستيم وظيفه ثبات را
از جائی شروع کنيم که هنوز هيچ خارجی در آنجا نبوده است. بايد
از جائی شروع می کرديم که می توانستيم صريحا به موفقيتی دست
يابيم و اين کار را هم کرديم. ما تصميم گرفته بوديم که
افغانستان را گام به گام بهبود بخشيم. منطقه هلمند در فاز سوم
و چهارم برنامه ما بود. ما می دانستيم که بايد به آنجا هم
برويم اما اگر از ابتدا به آنجا می رفتيم احتمالا در کل کشور
شکست می خورديم.
- يعنی اعتقاد داريد که برای فعاليت در قلمرو طالبان هنوز دير
نيست؟
پاسخ: خير. اما نفوذ در آنجا در ابتدای کار نه امکان پذير بود
و نه ممکن. |
