|
«دولت
امريکا يک سری
تمرين
جنگی درسال 1999
پيش از
اشغال عراق انجام داد که براساس
آن
حمله به عراق
نياز
به 400 هزار نيروی نظامی
داشت.
حتی با
حضوراين تعداد نيرو
نيز بی
نظمی داخلی
پس از سقوط رژيم صدام
پيش بينی شده
بود.
درمانور"عبورازصحرا"
70 مقام ارتشی،
اطلاعاتی
و ديپلمات
پيش بينی کرده
بودند
که
400 هزار نيروی
نظامی برای
برقراری
نظم
در
عراق، بستن مرزها و
ديگر
حفاظت های
امنيتی لازم
است.
»
با اين مقدمه، نيويورک تايمز گزارشی را در باره اوضاع عراق و
اشغال نظامی آن توسط امريکا منتشر کرده که در حقيقت می تواند
زمزمه دو و حتی سه برابر شدن شمار نظاميان امريکا در عراق
باشد. آيا چنين حضوری و يا چه زمينه سازی مطبوعاتی، صرفا برای
سلطه بر عراق است؟ و يا به بهانه عراق نيروی برای رويدادهای
آينده ايران می خواهند در همسايگی ايران جمع کنند؟ اگر چنين
باشد، تمام جنجالی که درباره ناکامی های نظامی درعراق اين
روزها پخش می کنند و همه خوش بينی ها برای عقب نشينی ارتش
امريکا از عراق يک خواب و خيال بيش نيست! شايد هم سرودی است که
بموجب آن مستان بايد برقصند. يعنی نه با توان کم، بلکه با تمام
توان بايد مرحله بعدی جنگ (حمله به ايران) را شروع کرد.
نيويورک تايمز
مدارک مربوط به اين خبر
را
روز شنبه
گذشته و
ظاهرا
بدرخواست آرشيو
امنيت ملی داشگاه جرج واشنگتن
منتشر کرد.
مسئول اين آرشيو دردانشگاه جرج واشنگتن، توماس بلانتون گفت:
«اشتباه
امريکا
درعراق اين بود که به اندازه کافی نيروی نطامی درعراق نداشت.
حتی با تعداد 400 هزار
نيروی نظامی نيز
ثبات
در
عراق
به آسانی ممکن نبود.»
آيا در فضای امنيتی که بوش از فردای 11 سپتامبر درامريکا
برقرار کرده، اسنادی نظامی در اين مقياس، به اين سادگی از يک
آرشيو به يک روزنامه می تواند راه پيداکند؟ و اگر جمله پائين
به آن اضافه نشود، کسی می تواند آن را بعنوان يک گزارش بی
طرفانه بپذيرد:
«
حضورامريکا
در عراق
می تواند،
به همان اندازه که باعث نگرانی تهران می شود،
باعث تشديد
جو
ضدامريکايی
در
ايران
نيز بشود.
حتی برکنارکردن صدام
نيز
تضمين نظم و ثبات درعراق
نشد.
همزمان با نيويورک تايمز "ديلی پاکستان" نيز با عنوان "جنگ
عراق استراتژی ديگری داشت" نوشت:
امريکا قبل
از
شروع جنگ عراق استراتژی ديگری داشت.
در اين طرح علاوه بر تاکيد بر شرکت 400 هزار نيرو، روی استفاده
از نيروهای غير مخالف با انگلستان و امريکا نيز حساب شده بود.
بموجب همين استراتژی "پل
برمر"
در اپريل 2003 از اينکه امريکا ارتش عراق را منحل کرد
اظهار پشيمانی
کرد.
"ديلی پاکستان" در ادامه می نويسد:
«
در
استراتژی حمله به عراق، موفقيت دراين جنگ با دو تاکتيک ديگر در
ارتباط قرار داشت:
1- ورود به ايران، پس از اشغال عراق
و
تشکيل اتحاديه از
اعراب
برای حمايت از اين مرحله جنگ عراق،
2- پيش بينی تشکيل يک
کردستان
مستقل
و
نارضائی توام با
دخالت نظامی ترکيه.
ديلی پاکستان به نقل از نيويورک تايمز، آب پاکی را روی دست همه
آنها که منتظر خروج امريکا از عراق هستند ريخته و می نويسد:
اشغال عراق و برقرار نظمی جديد در آن به زمانی 10 ساله نياز
دارد. |
