اخیرا کنفرانسی دو روزه پیرامون سیاست های دولت احمدی نژاد و
فعالیت های اتمی ایران در موسسه "چتم هاوس" لندن برگزارشد.
علاوه بر شماری از
کارشناسان امریکائی و انگلیسی، چهار کارشناس ايرانی- از جمله
محمدحسين عادلی
سفير سابق ايران در لندن- نیز دراین کنفرانس حضور داشتند.
گزارش عمومی این کنفرانس از سوی "بی بی سی" انتشار یافت، اما
نه آنگونه که کاملا دانسته شود در آن کنفرانس چه گذشته است.
مطبوعات ایران نیز یا خود و یا با دستور مقامات امنیتی به این
کنفرانس نپرداختند و این درحالی است که این جلسات و مباحثی که
درآنها مطرح می شود، بمراتب نقش مهم تری از دیدارهای سیاسی-
دولتی برای ترسیم آینده کشورها دارد. صراحت در پرداختن به
مسائل و اشارات بی پرده به موضوعات خود گویای وزن و اعتبار این
جلسات است. ظاهرا شورای امنیت ملی ایران و دبیر آن "علی
لاریجانی" قبل از آنکه ذوق زده نتایج انتخابات میان دوره ای
سنا و کنگره امریکا باشد، لازم است به مباحث و سمت گیری های
این جلسات توجه کند!!
آنچه را می خوانید فشرده ایست از گزارش منتشره از این دیدار که
بی بی سی منتشر کرده است. حواشی آن گزارش را حذف کرده ایم تا
جان کلام را بتوانیم به خوانندگان آن منتقل کنیم:
«دراین جلسه کارشناسان پيش بينی کردند که در صورت تصویب و
اعمال تحريم علیه ایران از سوی شورای
امنيت شرايط دشوار کنونی سرمایه گذاری در بخش نفت ایرن ایران،
دشوار تر از پيش خواهد شد.
در همین کنفرانس که در آستانه برگزاری انتخابات میان دوره ای
کنگره و سنای امریکا و اعلام نظرسنجی ها پیرامون شکست
جمهوریخواهان دراین انتخابات برپا شده بود، شرکت کننده
آمريکايی تاکيد کردند که احتمال هجوم نظامی از راه هوا عليه
تاسيسات نظامی و
هسته ای ايران - با هدف "بازدارندگی" همچنان جدی است.
نکته دیگری که دراین کنفرانس مطرح شد، اختلافات قطر و ایران بر
سر حوزه استخراج گاز بود. نحوه طرح مسئله به گونه ای بود که در
صورت شرایط جنگی در منطقه کشور قطر می تواند مدعی کامل حوزه
پارس جنوبی شود و جلب حمایت دیگر کشورهای خلیج فارس و عرب،
بخشی از منابع ایران در این منطقه تصاحب شود. دراین زمینه گفته
شد:
ارزش گازهای توليدی قطر ۲۰ ميليارد دلار بيش از ارزش توليدات
گاز ايران از ميدان
پارس
جنوبی است.
هیچ سند حقوقی
و امضاء شده ای در تعریف حدود هر کشور در منابع گاز پارس جنوبی
بين دو کشور ايران و قطر وجود ندارد و این ابهام در شرایط بد
می تواند به یک بحران جدید در منطقه تبدیل شود.
بر اساس پيش
بينی های شرکت نفتی شل، قطر
تا سال آينده تبديل به بزرگترين
صادر کننده گاز مايع دنيا خواهد شد، و این در شرایطی است که
آينده ايران بعنوان صادر کننده دیگر گاز
در ابهام قرار دارد.
نکته مهم دیگری که دراین کنفرانس مطرح شد مسائل مرزی ایران
بود. از جمله اینکه، ایران با 15 کشور حدود آبها و مرزهای خاکی
مشترک دارد. از اين جمع، حداقل 7 کشور درباره حدود
مرزی با ایران
اختلاف دارند. از جمله در
ميدان های نفت و گاز مشترک بين ايران، کويت و عربستان سعودی در
آب های
خليج فارس.
این درحالی است که
امارات متحده عربی برسر مالکيت ايران بر جزاير تنب کوچک و بزرگ
و جزيره
بزرگتر ابوموسی با ایران اختلاف دارد. ضمنا حدود آب های ايران
در دريای خزر نيز هنوز روشن نشده است. همچنین عراق و ايران بر
سر حدود مالکيت دو کشور در آب های اروندرود اختلاف دارند.
کنفرانس، پس از تاکید روی عملی نشدن طرح انتقال لوله گاز ایران
به هندوستان که 7 میلیارد دلار برآورد هزینه شده و اکنون 6 سال
است که با کارشکنی امریکا به اجرا در نیآمده اعلام داشت: در
صورت ادامه شريط مقابله و عدم حصول توافق با ايران پيرامون
برنامه هسته ای آن هيچ يک از طرحهای توسعه منابع انرژی ایران
اجرا نخواهد شد.
تقسیم احتمالی عراق و نحوه بهره برداری از منابع نفت آن نیز در
همین کنفرانس طرح و بررسی شد. کارشناسان
عراقی حاضر در کنفرانس تاکید کردند:
حتی تقسيم عراق به سه منطقه نیز راه حل نهايی نخواهد بود،
زيرا در داخل هر يک از تقسيمات سه گانه با
اعمال نفوذ گروه های کوچکتر تقسيمات
بيشتری مطرح خواهد شد» |