علی لاريجانی از مسکو به تهران بازگشت و در فرودگاه مهرآباد، به خبرنگاران گفت:

روس‌ها با تحريم ايران موافق نيستند، بلكه آن را مخل مذاكرات سازنده می‌دانند، اما بازيگران ديگر در عرصه بين‌المللی هستند كه بر مساله فشار زيادی می‌آورند.

وی در خصوص پيگيری راه‌اندازی 3000 سانتريفيوژ تا پايان سال جاری اظهار داشت: اين مساله چيز جديدی نيست؛ بحثی است كه در روند تحقيق و توسعه كشور وجود داشته است. برای ايران داشتن يك پايلوت تحقيق و توسعه مهم است. 

لاريجانی در باره احتمال طرح دوباره‌ پيشنهاد كنسرسيوم مشترك روسيه و ايران گفت: ما هيچ وقت اين پيشنهاد را رد نكرده بوديم.

درباره تحريم اقتصادی ايران نيز لاريجانی گفت: خيلی نبايد ذهنتان را به مسئله‌ تحريم بكشانيد. دموكرات‌ها و جمهوری‌خواهان در زمينه‌های بسياری اشتراك موضع دارند. بحث بر سر روی كار آمدن دموكرات‌ها و يا جمهوری‌خواه‌ها نيست؛ اين فرايندی بود كه آمريكايی‌ها در سال های اخير طی كردند.

حتی در بين جمهوری‌خواهان كسانی بودند كه جنگ طلبی‌های آمريكا را قبول نداشتند . سياست‌های ايران در مورد آمريكا با تغيير اهداف در آن كشور تغيير نمی‌كند؛ همانگونه كه آنها در استراتژی‌هايشان تغيير احزاب تفاوتی را ايجاد نمی‌كند؛ احزاب رفت و آمد خاص خود را دارند كه در هر رفت و آمد در مسايل داخلی و خارجی تغييراتی را می‌دهند. اين گونه نيست كه اين تغيير و تحولات به رويكرد جديدی در آمريكا منجر شود.

بحث تعليق هم مطرح نيست. در شرايط قبلی برای اينكه مساله حل و فصل شود شرط تعليق را گذاشتند كه ما به طور داوطلبانه آن را اجرا كرديم و در دوره اخير در بسته پيشنهادی‌شان نيز آن را مطرح كردند. اما مساله كليدی حقوق ايران است. اگر ايران به حقوق خود دست پيدا نكند مساله روند ديگری پيدا می‌كند. اگر ايران تكليف خود را در مورد تحقيق و توسعه و غنی سازی و نحوه تحقق آن حتی در قالب تفاهم سياسی بداند آنوقت ساير مسايل مهم نيست. هر راه‌حلی كه بخواهد در اين مسير ارايه شود بايد بتواند نگرانی‌های دو طرف را حل كند؛ در مجموع مذاكراتی كه اخيرا با سولانا داشتيم به راهكاری دست پيدا كرده بوديم.