آنچه می خوانيد خلاصه مصاحبه مشروح عبدالله رمضان زاده سخنگوی دولت خاتمی و قائم مقام کنونی جبهه مشارکت با خبرگزاری ايسناست:

جريانی سعی می‌كند خود را به راس خبرگان نزديك ‌كند كه سابقه‌ای در انقلاب نداشته است و در واقع از نظر تفكر، جريان آشنايی در انقلاب محسوب نمی‌شود. راس اين جريان سابقه‌ای درصحنه‌های انقلاب و دفاع از مرزها نداشته‌ است. لذا طبيعتا جريان روحانی كه طرفدار تفكر امام خميني(ره) هستند، در برابر اين جريان حساسيت دارند و آن را بروز می‌دهند.

درانتخابات شوراها، جريانی كه توانست با تبليغات وسيع و هزينه‌های نامشخص فضای عجيبی در جامعه ايجاد كند اكنون در عمل، دستش برای مردم رو شده و سوال‌های بسياری در ذهن جامعه به وجود آمده است كه اين جريان از پاسخ به آن خودداری می‌كند. از جمله وضعيت پرونده‌های شهرداری سابق كه بلاتكليف مانده است، نوع رفتار در برابر مشكلات مالی مردم كه وعده‌ی حل فوری و سريع آن را داده بودند، عقب‌نشينی‌های پی در پی از مواضع اقتصادی، فضايی را ايجاد كرده است كه علی‌رغم فشار سنگين تبليغاتی كه از طريق رسانه‌های خودد دارند، به شرط اين‌كه انتخابات آزاد، عادلانه و سالم برگزار شود، مردم تكليف خود را با اين جريان روشن خواهند كرد.

البته نشانه‌های آزادی انتخابات را به روشنی نمی‌بينيم. به دليل اين‌كه حتی روزنامه‌ مستقلی كه كاملا محافظه‌كارانه عمل كردند را تحمل نكردند، احزاب مستقل و بزرگ كشور رسانه ندارند و آزادی و سلامت انتخابات بدون وجود رسانه در اختيار احزاب معنايی ندارد. جريان اصلاح‌طلب در هر انتخاباتی كه آزاد و عادلانه برگزار شود و يك رسانه‌ی معمولی در اختيار داشته باشند پيروز خواهد شد.

به نظر می‌رسد نارضايتی‌ها درحال گسترش است، خصوصا در حوزه‌ تحقق آن‌چه كه وعده داده بودند، عقب‌نشينی‌های پی درپی و.. زمينه‌های نارضايتی را فراهم می‌كند كه می‌تواند، دلايلی باشد كه مردم جريان ديگری را برای اداره‌ی كشور را انتخاب كنند.

دولت مسلما به خبرگزاری‌ها و رسانه‌های همسوی با خود امكانات می‌دهد اما من همواره، چه در زمانی كه سخنگوی دولت آقای خاتمی بودم و چه امروز، تاكيد می‌كنم دولتی كه به خود از نظر اقتصادی، مديريتی و سياسی اطمينان داشته باشد، به هيچ وجه از وجود رسانه‌های مستقل هراسی ندارد، تنها دولتهايی از وجود اين رسانه‌ها هراس دارند كه خود ضعفی در يكی از اين حوزه‌ها می‌بينند و اگر امروز اين دولت مانع حضور رسانه‌های مستقل است بايد بگويد چرا از نقد عملكرد خود واهمه دارد؟

آقای رييس‌جمهور، تمام كسانی را كه از سياست‌های اقتصادی ايشان پيش از انتخابات حمايت كرده‌اند را در يك برنامه‌ی رسانه‌ای گرد آورند تا اين افراد اكنون نيز مجددا از نظر خود را بدهند. زمانی كه مسوول مديريت و برنامه‌ريزی كشور شش‌ماه حاضر به گفت‌وگو با هيچ خبرنگاری نيست، نشانه‌ی چيست؟ مسلما نشانه‌ی اين است كه سياست‌های اقتصادی از نظر آنها قابل دفاع نيست و نكته‌ی عجيب‌تر اين است كه تمام اين اتفاقاتی كه امروز افتاده است از قبل پيش‌بينی و حتی اين اخطار داده شده بود كه اين برنامه‌ها، چنين نتايجی خواهد داشت.همچنين بحران‌های كارگری و...

از ابتدای انتخاب افراد برای حضور در اين دولت، به دليل پيش‌بينی ضعف مديريت بسياری از نيروهای توانمند مستقل كه حتی با اصلاح‌طلبان نيز ارتباط نزديكی نداشته اما نخبه، كارشناس و مدير بودند از همراهی با اين دولت خودداری كردند. اگر قرار باشد هر شش‌ماه يكبار مدير يا وزيری تغيير كند "سنگ روی سنگ" بند نخواهد شد.  راه حل رفتارهای بدون برنامه و خلق الساعه نيست. در اين دولت، انتقادی تاكنون مطرح نشده است و اصولا جايی برای انتقاد وجود ندارند، در دولت آقای خاتمی با سيل منتقدانی روبرو بوديم كه از آزادی تام برخوردار بودند، اما در مقابل مدافعين دولت همواره در محدوديت قرار داشتند، اما امروز، كجا چنين نقدهايی به دولت وارد شده است!

ما در دولتی بوديم كه بيش از 70درصد را پشت سرخود داشت،اما آقايان در شرايطی هستند كه حدود 35 درصد آرا را دارند، امروز نيز می‌گوييم صحنه را باز بگذاريد تا وارد انتخابات شويم به رسانه‌ها اجازه فعاليت بدهيد، دستور محدود كننده صادر نكنيد، در انتخابات نيز قانونی عمل كنيد تا وزن سياسی هرگروه مشخص شود.

كسانی كه دستی در قدرت دارند بايد فكری برای مشكلات اقتصادی داشته باشند؛ مخصوصا برای كارگران. با پائين‌ آمدن نرخ سرمايه‌گذاری، برخوردهايی ناسنجيده با بخش خصوصی از جمله بانك پارسيان، كل سرمايه‌گذاری بخش خصوصی دچار مشكل شده است و بيش از اين دچار مشكل خواهد شد و اين يعنی افزايش بيكاری كه می‌تواند بحران‌های خطرناكی را در شرايطی كه بسيار نيازمند آرامش در درون هستيم فراهم كند. من از همه بزرگان كشور دعوت می‌كنم كه برای مسائل اقتصادی و نظام مديريتی چاره‌ای بيانديشند و دولت هم فارغ از فرافكنی‌ها، حتی يك بارهم كه شده از اقتصاددانان برجسته‌ی كشور برای ارائه‌ی نظرات و برنامه‌های خود دعوت كند و فكری به حال گرانی و بيكاری داشته باشد و از سوی ديگر گسترش بی رويه اعتياد و بی بند و باری نگرانی های ديگری را در جامعه بوجود آورده است.