|
سنای آمريکا سپتامبر گذشته به اتفاق آرا (يعنی بدون مخالفت حتا
يکی از سناتورهای آن زمان اقليت دموکرات) بزرگ ترين بودجه ی
پنتاگون در تاريخ را تصويب کرد.رقم کل اين بودجه 445 ميليارد
دلاراست. 70 ميليارد دلار صرف عمليات نظامی در عراق می شود (به
عنوان بخشی از هزينه ی 110 ميليارد دلاری پيش بينی شده در عراق
برای سال جاري) و به اين ترتيب کل هزينه های نظامی آمريکا در
عراق افغانستان و پايگاه های آمريکايی سراسر جهان از يازده
سپتامبر به اين سو به بيش از نيم تريليون دلار يعنی 507
ميليارد دلار خواهد رسيد؛ يعنی 379 ميليارد دلار در عراق و97
ميليارد دلاردر افغانستان.
شرکت هاليبرتن، شرکتی که معاون رئيس جمهور آمريکا آقای ديک
چينی از 1995 تا انتخاب به اين سمت رياست آن را بر عهده داشت،
تا اين لحظه اتهامات گسترده ی فعاليت غيرقانونی و تلف کردن پول
را در پروژه های پيمانکاری عظيم اش در عراق را، که از لجستيک
نظامی تا راه اندازی سرويس نفت در جنوب را شامل می شود، شديدا
تکذيب کرده. علی رغم اين شرکت سابق معاون رئيس جمهور تابستان
گذشته رشدی 51% در سود خود اعلام کرد. اين در حالی ست که
نماينده ی کنگره ی ايالات متحده از کاليفرنيا هنری وکسمن مدعی
ست شرکت هاليبرتن در قراردادهای پيمانکاری با دولت آمريکا
حداقل معادل 1.1 ميليارد دلار هزينه سازی کرده است.
شرکت "نويستار" توليد کننده ی ماشين ها و اتومبيل های نظامی:
به راحتی می توان ادعا کرد نفس وجود اين کمپانی و ادامه ی حيات
اش وابسته به توزيع منابع عمومی از طريق ارتش ايالات متحده
است؛ وب سايت اين شرکت توضيح می دهد که اين شرکت در سال 1902
از توليد ماشی آلات کشاوری به توليد خودروهای نظامی برای ارتش
روی آورد که در جنگ اول جهانی استفاده شد. جنگ جهانی دوم برای
اين شرکت فروشنده ی خودرو، نفربر، و ماشين های حمل اسلحه
موقعيت تجاری مناسب تری فراهم آورد. به همين خاطر و به
افتخارتکرار حضور خودروهای نويستار دوشادوش سربازان در جنگ های
کره و ويتنام، اين خودرو ها بايستی از زمره ی همان ميهن
پرستانی باشند که پرزيدنت بوش مخاطب نطق های ميهن پرستانه ی
خود می داند. اين شرکت از جمله اخيرا برنده ی يک قرارداد برای
توليد ماشين های نظامی به ارزش 467 ميليون دلار گرديده. طی اين
قرارداد فرماندهی تانکی و زرهی ارتش آمريکا به اين کمپانی
سفارش فراهم کردن تعداد 2871 دستگاه وسيله ی نقليه عمومی و
خصوصی تا سال 2008 جهت استفاده ی ارتش ملی افغانستان را می
دهد. هم چنين قرارداد اخير ديگری به اين شرکت سفارش ساختن
تعدادی نفربر زرهی برای وزارت دفاع اسرائيل می دهد.
سکتورهای مختلف "اقتصاد آزاد"، با حضور و در تمام لايه های
اقتصاد جنگ از نفت تا تجهيزات نظامی، صنعتی ماشين آلات و هر چه
بتوان تصوراش را کرد، بخش اعظم نيم تريليون دلار پيش گفته را
از آن خود می کنند. و طبيعتا از سوی ديگر به اتکای هزينه کردن
رقم های عظيم سرمايه بخشی از نيروی کار جامعه را، که به لطف و
محبت "روند جهانی سازی» در کشورهای متعدد دنيای توسعه يافته و
در حال توسعه هستند، وابسته به جنگ و امپراتوری سازی ايالات
متحده می سازد. به عنوان نمونه درآمد نظامی برای صنايعی از
قبيل تاير سازی از زمان قبل از جنگ تا به حال تقريبا چهار
برابر شده. يا بسياری شرکت ها به اتکای اقتصاد جنگ ظرفيت توليد
خود را افزايش داده اند و تبعا به سادگی حاضر به دست برداشتن
از سود ناشی از اين اقتصاد نخواهند بود. يک نمونه کوچک شرکت
آون رابر خواهد بود
که با توسعه ی خط توليد ظرفيت توليد ماسک ضد گاز خود را بعد از
جنگ به200 هزاردر سال رسانده.
جنگ عراق، اولين جنگ نومحافظه کار، نخستين جنگ جهان است که به
جای جنگيده شدن پيمانکاری می شود ــ جنگی نه بر مبنای فداکاری
شهروندان بلکه بر مبنای رابطه ی تجاری و داد و ستد ميان دولت و
کورپوريشن های ريز و درشت. يعنی پروسه ای که در انتهايش صدها
ميليارد دلار سرمايه ی متعلق به جامعه به مالکيت خصوصی، به
کورپوريشن های رنگ و وارنگ منتقل می گردد.
در طول تاريخ آمريکا، هزينه کردن سرمايه ی متعلق به جامعه در
جنگ های خارجی شيوه ی مورد علاقه ی حداقل بخشی از سرمايه داری
برای احيا، دگرگون کردن، يا تغيير جهت دادن اقتصاد جهانی بر
اساس سرمايه ی آمريکايی بوده است. اساسا اوج گرفتن کاپيتاليسم
آمريکايی به عنوان يک قدرت جهانی را هزينه نمودن گسترده ی
سرمايه ی جامعه ی آمريکا، از جنگ جهانی دوم و کره و ويتنام تا
جنگ اول خليج، توسط دولت اين کشور تسهيل کرد. |
