پيرامون سخنرانی سيد حسن نصرالله در جريان
تظاهرات اخير بيروت تفسيرهای ستايش آميز در ايران بسيار منتشر
شد. هيچ مفسری در ايران ننوشت و نگفت كه چرا نصرالله اين سخنان
آتشين را بيان كرده است، اما اكنون با استقرار ارتش لبنان در
مرزهای جنوبی كشور، آشكار شده كه تنش های رو به افزايش سياسی
ميان حزب الله لبنان و دولت لبنان از انگيزه های جدی آن
سخنرانی و متينگ بوده است.
پرخاش های تند نصرالله به رهبران كشورهای عرب
كه از عرف ديپلماتيك به دور بود و اصولا نصرالله از اين ادبيات
تاكنون پرهيز داشت نيز نشان داد كه موقعيت او در كشورهای عرب
منطقه نيز چنگی بدل نمی زند. نصرالله وابستگی حزب الله به
جمهوری اسلامی را در آن سخنرانی تكذيب كرد. به آسانی می توان
فهميد كه اگر اين شايعه و يا برداشت در منطقه گسترده نبود،
نصرالله نيازی به تكذيب آن در آن متينگ نداشت. هيچ رهبر سياسی،
زير فشار خلع سلاح ادعا نمی كند كه شمار موشك هايش نه تنها كم
نشده بلكه هنوز 20 هزار موشك دراختيار دارد. وقتی سيد حسن
نصرالله چنين ادعائی می كند، بايد چنان تحت فشار باشد كه
نيازمند اين تهديد است. تهديدی كه خود او بارها در سخنرانی
متينگ بيرون آن را در پوشش مخالفت با خلع سلاح حزب الله به زور
مطرح كرده و با آن مخالفت كرد. اگر شمار موشك ها نيز كم نشده
بود، نيازی به اين ادعا نبود.
بنابراين سخنرانی رهبر حزب الله لبنان در
متينگ بيروت بر خلاف تبليغاتی كه درجمهوری اسلامی پيرامون آن
می كنند، نه از موضع قدرت، كه از سر ضعف بود. بويژه كه او در
تناقض با موضع گيری های روزهای پس از آتش بس سخن گفت و فراموش
كرد كه گفته بود: ما اگر می دانستيم گروگان گرفتن دو سرباز
اسرائيل به چنين قيمت و با چنين واكنشی روبرو می شود دست به
اين كار نمی زديم و فرمان آن را نمی داديم!
حسن نصرالله با فدراليسم در لبنان مخالفت كرد
و اين نيست مگر آنكه چنين خواستی در لبنان مطرح است. خواستی كه
اگر عملی شود محدوده جغرافيائی حزب الله در ميان شيعيان لبنان
خلاصه خواهد شد و خواب و خيال رهبری لبنان و برپائی جمهوری
اسلامی لبنان نقش برآب خواهد شد.
ظاهرا همان نظر نصرالله كه اشتباه در محاسبه و
نتيجه جنگ لبنان را درآن ارزيابی كرده بود، به واقعيات زمينی
نزديك تر است تا سخنرانی اخير او كه درهوا معلق است. |