وزير رفاه بركنار شد و يا به قولی تقاضای ترك خدمت نمود.
به
نوشته ی خبرگزاری فارس «رئيس جمهوری در پايان ميثاق يكساله خود
با
وزيران در اولين گام با وزير رفاه و تامين اجتماعی خداحافظی
كرد».
اين اتفاق پس از بررسی عملكرد يكساله ی وزارت رفاه رخ داده
است، بررسی كه
مشخص نيست بر اساس چه معيار مشخص و عينی - بجز كلی گويی های
ميثاق نامه-
صورت پذيرفته و اصولا چه انتظاری از وزارت نوپای كاظمی در اين
يكسال وجود
داشت.
بسيار ساده بينی است كه قبول كنيم در اين اتفاق انگيزه های
سياسی دخيل
نمی باشد. قطعا دولت نهم در پی انجام يك مانور تبليغاتی كاظمی
را قربانی نموده است.
عملكردی كه سعی می نمايد وجه ی دولت را به هر نحو در افكار
عمومی بازسازی كند و از نارضايتی عمومی حاصل از سوء مديريت ها
بكاهد.
اما اينگونه عزل و نصب ها بيشتر برای كوتاه مدت اثرگذار می
باشد. آشفتگی های اقتصادی و اجتماعی علی رغم درآمد سرشار دولت
از فروش نفت هر روز بر
اعتراضات مردمی افزوده است. اعتراضات كارگری بيش از پيش افزايش
يافته و از
نظر آزاديهای سياسی و مدنی نگرانی های بسياری وجود دارد.
قيمت كالاهای اساسی از 200 تا 3000
تومان افزايش يافته و اين سوالات را مطرح می كند كه «تاوان
شكست طرحهای دولت را جز مردم چه كسانی پرداخت ميكنند؟» و «
چه كسی پاسخگوی واردات بيرويه و
گرانی است؟» |