|
پارسال هنوز حرف می زدند. هنوز ته مانده هايی از يك دانشگاه را
می شد ديد. هنوز كتاب معرفی می كردند و تحقيق جزو درس بود.
همان اواخر كمی اوضاع عوض شد. رييس دانشكده تغيير كرد. همه چيز
به هم ريخت.
امسال وضع دگرگون شده. ديگر اثری از دانشگاه علوم سياسی به
معنای واقعی كلمه نيست. استادانی كه می آيند و جزوه ای می دهند
و می روند. استادانی كه حال بحث كردن ندارند، اشتياقش را هم
ندارند، جو برگشته است.
يك زمانی اينجا بهترين اساتيد علوم سياسی تدريس می كردند:
عنايتی، روشندل، محمدی، قادری، قوام، سيف زاده، كاظمی...
در راهروی دانشگاه دكتر ملكی را می بينم. گرفته است. می گويد:
با سی سال تجربه در وزارت خارجه دارند بيرونم می كنند. اين ترم
كارشناسی ارشد بهم ندادند و دنبال اين هستند كه ردم كنند. نه
تنها من، كسان ديگه هم هستند.
- چرا آقای دكتر؟
- می گن سكولاری!
اوضاع به هم ريخته است. فقط يك سال گذشته. اين بود بلايی كه سر
دانشگاه های ما آمد. اين است هزينه بی مسوليتی مردم در بزنگاه
های مهم.(دانشگاه آزاد كرج) |
