|
«عبدالله رمضان‌زاده»
سخنگوی دولت خاتمی و قائم مقام دبيركل جبهه مشاركت
در نشست اعضای جبهه
مشاركت
شاخه خراسان
گفت:
اگر عده‌ای كه در انتخابات رياست‌جمهوری شركت نكردند،
شركت كرده و
رای می‌دادند، ما الان دچار اين وضعيت نبوديم.
برای
اولين بار در تاريخ
جمهوری اسلامی ايران، يك دولت اقليت تشكيل شده است.
با تمام تلاش و امكاناتی كه داشتند تنها
35 درصد
آرا را كسب كردند و
42 درصد
مردم در انتخابات شركت نكردند و
هر كس كه از وضعيت فعلی كشور ناراحت است، بايد نگاهی به كسانی
بكند، كه رای نداده‌اند.
جمهوری اسلامی ايران مال
ماست، برای آن زحمت كشيده‌ايم، جنگيده‌ايم و اگر ديگران در
ستاد نشسته بودند، ما
در خط اول جبهه بوده‌ايم، اين جمهوری اسلامی مفت به دست نيامده
است كه مفت از دست
برود.
بايد با رفتن به پای
صندوق
های
رای اعلام
موجوديت
كنيم.
با هر ملاكی اگر بنگريم، چه شرعی،
چه سياسی و چه از منظر قدرت، بايد تلاش كرد تا قدرت را در كشور
به دست بگيريم.
عده‌ای دارند سرمايه امام
و شهدا را از بين می‌برند.
اكنون شرايط طوری است كه عده‌ای بر اسب مراد سوار هستند.
اگر در خانه بنشينيد، يعنی وضعيت فردا
بدتر از امروز خواهد بود.
در هر انتخاباتی كه مشاركت مردم بالای 60 درصد
بوده،
اصلاح‌طبان برنده بوده‌اند و عده‌ای از اين می‌ترسند.
بايد كشور را بر روی ريلی كه
از آن خارج شده
برگردانيم.
در دولت اصلاحات و در آن قطاری كه روی ريل بود،
نرخ تورم تا
14
درصد بود
و
18ميليارد
دلار جنس وارد كشور شد.
در دولت
كنونی
با
5ر10
درصد تورم، نزديك به 45 ميليارد دلار كالا وارد
كشور
شده است.
اين واردات
يعنی
ورشكستی
توليد كننده داخلی.
توليدكننده داخلی مرغ ، ميوه و در بخش
صنعت
اكنون
نمی‌دانند
چه
كنند
و در حال ورشكستگی اند،
زيرا
دروازه واردات
باز شده است.
طی يك سياست مشخص 20 ساله كه پيگری كرديم، قرار بر اين
بود كه اگر دبير كلی اوپك به ايران نمی‌رسد، به كشور ديگری نيز
نرسد، اما دولت
اصولگرايان دبيركلی را به كسان ديگری دادند.
عده‌ای آمدند و از غفلت و اختلاف
ما استفاده كردند، به مردم وعده دادند و امروز صريحا اعلام
می‌كنند كه نمی‌توانند
وعده‌های خود را عملی كند.
اقتصاد حساب دو-
دوتاست.
يك
نفر را پيدا كنيد
كه از برنامه‌های
اين دولت
دفاع كند و به عنوان مثال، رييس مديريت و
برنامه‌ريزی كشور، رييس برنامه اقتصادی - تبليغاتی دولت، رييس
مركز پژوهش‌های مجلس
را بياورند كه دفاع كنند.
با حضور در
انتخابات به جمهوری اسلامی مشروعيت بيشتر می‌دهيم، حالا هر
اسمی كه می‌خواهند روی ما بگذارند، زيرا هدف ما نجات كشور است.
نهايتا شما را رد صلاحيت می‌كنند كه تازه مثل اكنون می‌شويد و
اگر رد صلاحيت نشديد، با مردم حرف می‌زنيم، زيرا قدرت كمی نيز
نداريم.
ما در انتخابات رياست جمهوری
در 200 شهر كشور ستاد انتخاباتی نداشتيم،
روزنامه هم نداشتيم اما
با اين وجود 4 ميليون رای آورديم، اگر از ما نمی‌ترسند، يك
تريبون
و روزنامه بدهند تا ما هم حرف بزنيم.
برای ما فرصت برابر پيش بياورند تا در شرايط برابر ببينند چه
كسی برنده
می‌شود.
تك‌صدايی در كشور خطرناك است.
در مساله هسته‌ای در شرايط فعلی، جذب سرمايه به كمترين
ميزان خود رسيده و با اكثر بانك‌های دنيا مشكل مالی داريم و
پروژه‌های بزرگ كشوری ما رها شده‌اند، با اين وجود دولت
اصولگرا اظهار می‌دارد كه اينها نعمت است.
اگر مشكل بيكاری حل نشود و
نرخ بيكاری بالاتر برود، بايد سالی 700 هزار شغل ايجاد كنيم كه
با وجود منابع فعلی امكان‌پذير نخواهد بود.
حتی مطابق
آمار وزارت كار و امور اجتماعی اين تعداد بيكار
در كشور
يعنی بحران اجتماعی ، بيكاری ، فقر ، فساد
و....
وقتی كشور را تحويل اصولگرايان داديم، وضع ذخيره مالی در
بهترين
شرايط تاريخی 70 ساله اخير بود، از نظر مالی نرخ رشد اقتصادی
مداوم چند ساله برای اولين بار در كشور اتفاق افتاد؛ هم‌چنين
اشتغال بالای 500 هزار نفر نيز برای اولين
بار در كشور رخ داد.
سيل سرمايه خارجی به سوی كشور
روان بود و شركتهای بزرگ تكنولوژيك دنيا، آماده همكاری با ما
بودند، از لحاظ سياست
خارجی هم هر گاه كه خودمان اراده كرديم، در بالاترين سطح دنيا،
با كشورهای جهان در
ارتباط بوديم.
سياست داخلی در
وضعيتی بود كه امنيت در سراسر كشور حاكم بود.
در آن زمان بحران در كشور وجود
نداشت اما در يك سال اخير دولت با مسائل امنيتی در آذربايجان،
خوزستان و سيستان و
بلوچستان درگير بوده است و اين در حالی است كه با پشتوانه
حداكثر امنيت روی كار
آمده است.
گرانی به حدی رسيده است كه مقام معظم رهبری نيز اعتراض كردند؛
اينها ناشی از مديريت
نامشخص دولت است.
اين وضعيت كشورداری نيست. |
