|
سميه بينات همسر احمد باطبی همزمان با سفر
كوفی عنان دبيركل سازمان ملل به تهران نامه ای در مورد وضعيت
همسرش خطاب به دبيركل سازمان ملل منتشر ساخت .
او دراين نامه نوشت:
عاليجناب كوفی عنان
دبير كل محترم سازمان ملل متحد
سفر شما به ايران موجب شد تا نامه ای برای
شما بنويسم و شرايط وخيم و نامعلوم همسر خود، احمد باطبی را كه
در بازداشت به سر می برد، به اطلاع شما برسانم و از آن مقام
محترم خواستار رسيدگی به وضعيت وی شوم.
احمد باطبی در ژولای 1999 (18 تيرماه 78)
در ماجرای حمله پليس به خوابگاه دانشجويان دانشگاه تهران
بازداشت شد. علت بازداشت شركت او در تظاهرات اعتراضی دانشجويان
بود. ابتدا در يك دادگاه غير علنی حكم اعدام برای او صادر شد و
سپس در دادگاه تجديد نظر به 15 سال حبس محكوم شد. احمد 6 سال
از بهترين دوران جوانی اش را در زندان به سر برد و شدت فشارها
و شكنجه های روحی و جسمی در زندان به حدی بود كه وضعيت جسمانی
وخيمی پيدا كرد و پس از تحمل 6 سال حبس، سال گذشته به مرخصی
استعلاجی فرستاده شد و از آن زمان تا يكماه پيش مشغول مداوای
خود بود تا اينكه در 7 مرداد 1385 ماموران مسلح پس از بازرسی
كامل منزلمان، همسرم را بازداشت و بسياری از وسايل شخصيمان را
توقيف كردند.
احمد باطبی در اعتراض به بازداشت مجدد و
بدون دليلش دست به اعتصاب غذا زد به گونه ای كه جانش در معرض
تهديد قرار گرفت و دكتر حسام فيروزی پزشك معالج وی گزارشی از
وضعيت جسمانی همسرم ارايه داد و هشدار داد در صورتی كه اعتصاب
غذای ايشان پايان نپذيرد و جهت ادامه درمان به خارج از زندان
منتقل نشود، خطر مرگ وی را تهديد می كند.
متاسفانه از زمان بازداشت مجدد همسرم بيش
از يك ماه می گذرد و مراجعات مكررم به زندان و نامه نگاری هايم
به مسولان قضايی ايران پاسخی در بر نداشته است و احمد باطبی
همچنان در وضعيت نامعلومی در سلول انفرادی به سر می برد.
تاكنون تنها توانسته ام او را دوبار در حضور ماموران زندان
ملاقات كنم و به دليل قطع درمان و فشارهای وارده در سلول
انفرادی از شرايط مناسب جسمی و روحی برخوردار نبود، توان او
تحليل رفته بود، وزنش به شدت كاهش پيدا كرده و بسيار رنجور و
رنگ پريده شده بود. احمد باطبی از ابتدايی ترين حقوق شهروندی
برخوردار نبوده، حق ملاقات و يا تماس تلفنی با وكيل خود نداشته
و تا كنون دستگاه قضايی ادله بازداشت او را اعلام نكرده است.
همچنين امكان دسترسی به پزشكان متخصص معالج ندارد.
عاليجناب كوفی عنان
همانگونه كه می دانيد اكبر محمدی دانشجوی
زندانی سياسی كه وضعيت مشابه همسرم را داشت در اعتراض به
بازداشت مجددش دست به اعتصاب غذا زد و سرانجام پس از 9 روز
اعتصاب، در زندان اوين درگذشت. بيم آن دارم كه فشارهای وارده
بر احمد و وضعيت نامعلوم وی، سرنوشت ناگواری را برای وی رقم
زند.
از آن مقام محترم می خواهم در طی سفر خود
به ايران كميته حقوقی برای رسيدگی و پيگيری وضعيت نامناسب احمد
باطبی و ديگر زندانيان سياسی تشكيل دهد تا ايشان از حقوق اوليه
انسانی خود برخوردار شوند و آزادانه به زندگی خود ادامه دهند.
|
