در تدارك برگزاری دو انتخابات فرمايشی مجلس خبرگان و شوراها، يگانه روزنامه نيمه جان ايران "شرق" توقيف شد. هيات نظارت بر مطبوعات بهانه های مختلفی را برای اين توقيف ذكر كرده است، اما از روز آشكارتر است كه سمت گيری نظامی- امنيتی دولت و حركت در جاده حكومت پادگانی حتی توان تحمل روزنامه شرق را هم نمی توانست بيآورد. شرق متهم به انتشار مطالب الحادی نيز شده است، كه ظاهرا اين اتهام بدليل انتشار دست و پا شكسته برخی ديدگاه های دگرانديشان خارج از دايره حكومت بوده است. جا باز كردن شرق در ميان روشنفكران و تيراژ قابل توجه آن نيز آنقدر تحريك كننده حكومت پادگانی بود كه كمر به توقيف آن ببندد. در سالهای دوران اصلاحات، هر روزنامه ای كه تيراژ آن از صد هزار می گذشت، بايد شب ها كابوس توقيف را می ديد، اين كابوس همچنان به خواب احمد جنتی و هيات نظارتش می آيد و به تائيد ملوكانه نيز قطعا می رسد!

توقيف شرق، همزمان شد با توقيف نشريه مستقل "نامه"، كه آن نيز بدستور هيات نظارت بر مطبوعات كه بايد نام آن را هيات توقيف مطبوعات نام نهاد صورت گرفت. دو تفسير درباره توقيف شرق به قلم و نظر محمد علی ابطحی و مصطفی تاج زاده هر يك گوشه هائی از انديشه های پشت پرده توقيف ها را بر می شمارد كه دراين شماره پيك نت می خوانيد.