در يك ديدار مهم حكومتی ميان سران حاكميت، عليرغم برخی مخالفت های بسيار جدی، نظر رهبر برای پاسخ منفی به طرح 1+5 سرانجام به تائيد رسيد و قرار شد، اين نظر بعنوان نتيجه بررسی نهائی طرح مذكور رسما اعلام شود. در همين ديدار رد قطعنامه شورای امنيت برای توقف غنی سازی اورانيوم نيز تائيد شد كه همزمان با پاسخ نهائی به طرح 1+5 اين تصميم نيز بعنوان نظر نظام باطلاع شورای امنيت سازمان ملل خواهد رسيد.

بموجب برخی شنيده ها، در ديدار مورد بحث، هاشمی رفسنجانی مخالف جدی سياست های جنگی رهبر و رهنمودهای وی در امور اتمی و برخی جنبه های سياست خارجی از يكسو و سياست های دولت احمدی نژاد بعنوان مجری دستورات رهبر از سوی ديگر بوده است. از جمله پيشنهادهای هاشمی رفسنجانی دراين ديدار تهيه صورتجلسه ای از مذاكرات بوده است تا در تاريخ جمهوری اسلامی بعنوان يك سند ثبت شود. رهبر جمهوری اسلامی با اين پيشنهاد مخالفت می كند، اما به رفسنجانی می گويد: شما می توانيد نظر خودتان را كتبا بنويسيد تا در تاريخ ثبت شود!

رفسنجانی همينگونه عمل كرده و نسخه ای از آن را نيز بعدا برای ثبت و حفظ به مشهد برده و در آرشيو محرمانه آستانقدس رضوی به امانت می گذارد. هاشمی و دو تن ديگر از حاضران در اين ديدار با ابراز نگرانی می گويند كه مملكت با سرعت بطرف جنگ برده می شود و اين جنگ، جنگ با عراق نيست، جنگی است كه شكست در آن مساويست با سقوط جمهوری اسلامی و از 10 شهريور تحريم ها آغاز خواهد شد.

رهبر جمهوری اسلامی (علی خامنه اي) در مقابل استدلال می كند كه فرصتی تاريخی برای غلبه اسلام بر غرب بدست آمده است و من زير بار عقب نشينی نمی روم. در پايان اين ديدار رهبر بعنوان ابراز رضايت از تصميم جلسه پيشنهاد "نمازشكرگزاری" می كند اما هاشمی رفسنجانی و چند تن ديگر می گويند: "هر وقت پيروز شديد اعلام شكرگزاری كنيد. در آن صورت ما در صف آخر می ايستيم." آنها جلسه را ترك می كنند و نماز شكرگزاری با زعامت رهبر و شماری از حاضران خوانده می شود.