شوت انحرافی علاء الدين بروجردی
عذرخواهی تلويزيونی "زيدان"
و سنگ روی يخ شدن مجلس هفتم

"زيدان" كاپيتان تيم ملی فوتبال فرانسه در يك مصاحبه تلويزيونی در اين كشور شركت كرد و بابت رفتاری كه در آخرين بازی جام جهانی از خود نشان داد از همه بينندگان آن بازی عذرخواهی كرد. او گفت "من از همه عذر می‌خواهم، اما از بازيكن ايتاليائی كه به خواهر من فحش ناموسی داد نه"

صرفنظر از هر تفسيری كه درباره حادثه پايان بازی ايتاليا و فرانسه بشود، آن مانور ساده لوحانه و عوام فريبانه ای روی دست روی دست مجلس هفتم ماند كه رئيس كميسيون امنيت اين مجلس با نامه تشكر و قدردانی برای زيدان نوشت.

زيدان ممكن است مثل هر بازيكن حرفه ای ديگری، در پايان آن بازی خسته كننده، بازيكن ايتاليائی را زده باشد.

زيدان ممكن است بدليل گل نشدن ضربه بسيار زيبا و حساب شده ای كه در آخرين دقايق بازی زد و اگر گل شده بود فرانسه جام را برده بود و زيدان شهرتی فراموش نشدنی را كسب كرده بود، عصبانی بوده و با بازيكن ايتاليائی كه اتفاقا برای خنثی سازی پرش بلند زيدان و ضربه سر به توپ، با او بلند شده و احتمالا موجب كم شدن سرعت عمل و كاهش قدرت ضربه سر زيدان به توپ شد و به دروازه بان ايتاليائی فرصت گرفتن توب را داد درگير شده باشد.

تفسيرهای مختلف می‌توان دراين ارتباط كرد. اما هيچيك از اين تفسيرها با آن نامه ای و تفسيری كه بروجردی رئيس كميسيون امنيت ملی مجلس كرد ارتباطی ندارد. آن نامه، ادامه همان تخليات فاجعه آفرينی است كه احمدی نژاد با انكار هولوكاست و با هدف جلب حمايت مردم عرب منطقه مبتكرآن شد. بروجردی هم برای آنكه از رئيس جمهور عقب نماند آن نامه را به اميد جلب محبت مسلمانان فرانسه و يا احتمالا كشورهای عرب و افريقائی مسلمان نوشت، غافل از اينكه اصلا گوش همين مسلمانان- بويژه فوتبال دوستان آنها- به اين حرف ها بدهكار نيست. آنها همه عصبانی اند كه چرا زيدان كاری كرد كه تيم در آخرين دقايق 11 نفره بازی كند و يا اينكه چرا بايد او كه متخصص شوت آزاد بود كاری كند كه از زمين بيرونش كنند و فرانسه با ضربه پنالتی و گل نشدن يكی از ضربات آزاد بازيكن های فرانسه جام را ببازد.

درهمين ارتباط وبلاگ "جمهور" می‌نويسد:

درحالی كه بنظر می‌رسد با مصاحبه ی زيدان با يك شبكه ی تلويزيونی فرانسوی و بيان سربسته ی آنچه كه بين او و ماتراتزی گذشته است، تيترهای مربوط به زيدان در حال رنگ باختن است، برخی رسانه های داخل ايران كه خوراك تبليغاتی مناسبی را بدست آورده اند از دروغ پراكنی و شانتاژ خبری دست بر نمی‌ دارند.

خبرگزاری فارس كه ديروز در اقدامی عجولانه پس از مصاحبه ی زيدان با انتشار خبری اعلام نمود كه ماتراتزی زيدان را فرزند يك بدكاره ی تروريست خوانده است، چند ساعت بعد بدون هيچ توضيحی با حذف خبر ارسالی خود، تنها به نقل خبر ساير خبرگزاری ها اكتفا نمود كه در آن هيچ اشاره ای به تروريست خواندن زيدان نبود.

اين خبرگزاری امروز نيز به نقل از شبكه ی ام بی‌سی از فشار فيفا به زيدان برای "افشا نكردن حقايق" خبر داد. امری كه مطمئنن در صورت حقيقت داشتن به هيچ عنوان از تيررس شبكه های خبری غربی پوشيده نخواهد ماند و به جنجالی ديگر تبديل خواهد شد.

جدای از درستی ونادرستی اين ماجرا، سوء استفاده برخی رسانه ها  - ومسولين و دولتمردان- ايران در جهت تحريك افكار عمومی عليه غرب و القای اينكه ماتراتزی نماينده غرب امروز - يا به عبارت بهتر غرب مسيحی، سكولار و ليبرال!!- است و زيدان نماد مسلمانان و دنيای اسلام - سردار تنهای اسلام در دل لشكر كفار- و اين برخورد يك تقابل مذهبی- سياسی است، جای تاسف بسيار دارد.
نه ماتراتزی نماد غرب سكولار است و نه زيدان نماد يك سردار مسلمان. هردو فوتباليست هايی هستند كه در ميدان بازی برای پيروزی تلاش می‌كنند و در جهت كسب آن به هر كاری دست می‌زنند و گاهی از قواعد بازی جوانمردانه نيز خارج می‌گردند.

محافظه كاران ايران بايد بدانند، اين رفتارها و موضع گيريها نه تنها هيچ كمكی به وجه ی مسلمانان نخواهد كرد بلكه بر دامنه ی اختلافات و دشمنی های غرب و اسلام خوهد افزود امری كه در نهايت به سود تندروهای هر دو طرف خواهد بود.