زندانیان سیاسی را آزاد کنید
با پیشنهاد و حضور اکبرگنجی
آغاز اعتصاب غذای سیاسی
ایرانیان داخل و خارج کشور

اعتصاب غذای سیاسی برای آزادی زندانیان سیاسی ایران، که اکبرگنجی پیشنهاد دهنده و مبتکرآن بود، سرانجام در داخل و خارج از کشور آغاز شد. شاید این اعتصاب غذا بعنوان نخستین حرکت جمعی مسنجم در خارج از کشور و نخستین پیوند داخل و خارج کشور برای یک عمل مشترک سیاسی درتاریخ ایران ثبت شود.

پیش از شکل گیری این اعتصاب غذا، که سه روز ادامه خواهد یافت، قرار است اعتصابی مشابه در نیویورک و در برابر سازمان ملل و با همین هدف و شعار برگزار شود.

پیش از آغاز این اعتصاب و اساسا در دوران حضور اکبرگنجی در خارج از کشور، وی با شماری از روشنفکران سرشناس جهان دیدار و پیرامون اوضاع ایران وجهان مذاکره کرد. از جمله در آستانه آغاز اعتصاب غذای سه روزه و ملاقات با آنتونی گیدنز جامعه شناس مشهور انگلیسی. محتوای گفته های گیدنز، بر خلاف انتظاری که می رفت، عمدتا سیاسی و تحلیلی برخاسته از نگرانی پیرامون حوادث آینده ایران بود. به همین دلیل شاید بتوان ملاقات با گیدنز را مهم ترین ملاقات سیاسی گنجی در خارج از کشور تلقی کرد.

دراین ملاقات "گيدنز" پس از طرح سئوالات خود پیرامون جنبش اصلاحات در ایران و پاسخ هائی که دریافت کرد. گنجی گفت که این جنبش سر ندارد و این یکی از کمبودهای جدی جنبش اصلاحات و حرکت دمکراتیک درایران است. گیدنز با هشداری جدی، گفت:

دراینصورت باید نگران بود اما با توضیحاتی که شما درباره جنبش تحول خواهي زنان و دانشجويان دادید و به خصوص رشد طبقه متوسط و بالابودن تعداد باسوادان درایران من نیز شرایط ایران را برای یک تحول دمکراتیک مناسب می دانم، اما از شرایط مخاطره آمیزی که فعالیت های اتمی ایران بوجود آورده نباید غافل ماند. بموجب همین شرایط است که حمله نظامي آمريکا به ایران را بعيد نمي داند. اميدوارم جنبش دموکراسي خواهي در ایران بتواند بر تصمیمات حاکمیت کنونی ایران چنان اثر بگذارد که قادر به جلوگیری از فاجعه شود.

حکومت هاي ايران و آمريکا اثر بگذارند و از يک فاجعه جلوگيري کنند.

در بخش دیگری از این گفتگو، گیدنز به همان نکته مهمی اشاره کرد که جنبش اصلاحات در دوران ریاست جمهوری خاتمی از آن غافل ماند. او گفت:

جنبش تحول خواهی در ايران نباید از مسائل اقتصادي و به خصوص بيکاري ميليون ها جوان ايراني غافل بماند. در طرح ها و برنامه هاي خود باید این واقعیت را در نظر بگیرید و حضور بیشتر مردم در جنبش را ممکن سازید. تورم و بيکاري خود عامل طبيعي توليد افراطي گري هستند و مي توانند به بحران هاي اجتماعي دامن بزند. ایده ايجاد جبهه صلح طلبي جمهوريخواهانه را نیز جدی بگیرید.