بخش هائی از سخنرانی عيسی سحر خيز، در جلسه جبهه مشاركت مركز
شيراز:
به ابتكار دوست عزيزم آقای اكبر گنجی تلاشی گسترده در داخل و
خارج ايران برای رساندن صدای مظلوميت آنان و نشان دادن نقض
گسترده حقوق بشر در كشور آغاز شده است. ١٨ تير در واقع اعلام
تجديد حيات باند خشونت طلب بود. باندی در دست جريان ضد
اصلاحات، باندی نظامی – امنيتی در دل يك حزب پادگانی كه اكنون
تحت رهبری آقای خامنهای اداره كشور را به عهده گرفته است.
آنچه اكنون در كشور جريان دارد
حاكميت مطلقه
يك فرد بيشتر نيست و ديگران، چه در دولت تزئينی، چه در مجلس
فرمايشی، و چه در قوه قضائيه تحت امر، چيزی نيستند جز معاونانی
فرمانبردار و در واقع عروسكهای خيمه شب بازی كه دستها و
پاهايشان با نخهای نامرئی به حركت درمی آيد و برنامهها و
نقشههای بازيگر پس پرده را اجرا میكنند و ديگر هيچ.
وقتی ما صحبت از خشونت میكنيم و نقش رسانه و روزنامهنگار
بايد ببينيم صحبت از كدام روزنامهنگار است و كدام رسانه. و
اصولا در كشوری كه آزادی بيان و قلم به صورت گسترده نقض
میشود، سانسور و خودسانسوری در مطبوعات حرف اول را میزند و
دادگاهها فرمايشی است و هيات منصفه نه بيان ديدگاه افكار
عمومی بلكه بازيچه حاكمان و آن ابر فرمانده پشت پرده، میتوان
چيزی نوشت و منتشر كرد و به اصطلاح به "رسالت مطبوعات" عمل
كرد؟ و اصولا زمانی كه هسته اصلی خشونت گرا حاكميت را به دست
گرفته و هر صدای مخالفی را در حلقوم خفه میكند و
صدای پای فاشيسم
از هرگوشهای به گوش میرسد، میتوان از مطبوعات و روزنامه
نگاران خواست كه خشونت را نفی و خشونت گرايان را معرفی و رسوا
كنند؟ واقعيت اين ست كه وقتی خشونت نهادينه شد و خشونت گرايان
بر مسند قدرت سوار، آن گاه تعريف ما از خشونت و رسانه تعريف
ديگری خواهد بود و گزينش و بكارگيری روشها و شيوههای جديد
ضرورت میيابد.
اكنون جريان خشونت طلب نه در داخل، بلكه در عرصه جهانی نيز در
تلاش است كه ايران و ملت ما را در ورطه ی يك
جنگ ناخواسته
قرار دهد. جريان حاكم با خامی و بیتجربگی- اگر نخواهيم نام
خيانت
بر آن نهيم- دست به اقدامهايی زده، روشهای را برگزيده كه
تمهيدات لازم برای يك اجماع بين المللی عليه ايران و منافع ملی
كشور فراهم كرده است. مسلم بدانيد كه اين جريان در شرايط
بحرانی كنونی كه حتی تحمل يك نقد ساده اقتصادی در مورد گرانی و
تورم را ندارد و نمیتواند تحمل كند كه ٥٠ نفر از استادان
شاخص دانشگاههای مختلف، نظر خود را در مورد خط مشیها و
برنامههای غلط و نامناسب بكاررفته منتشر كنند، حتما اجازه
نخواهد داد كه مطبوعات و روزنامه نگاران و روشنفكران متعهد به
رسالت ملی خود عمل كنند و عليه خشونت طلبان بنويسند و جنگ
افروزان. |