سخنان اكبر گنجی در جمع اعتصابيون نيويورك
با جنگ مخالفت كنيد
چشم اسفنديار حاكميت اينجاست!
جنگ با عراق 300 تا 400 كشته و يك ميليون معلول
 روی دست ملت ايران گذاشت. بازهم جنگ كافی نيست؟

بی اعتمادی جهان به برنامه اتمی ايران را دراينجا جستجو كنيد: شيراك رئيس جمهوری فرانسه در ديداری كه با حسن روحانی داشته، گفته بود: شما وقتی ژ 3 و كلاشينكف داشتيد آمديد تمام مخالفين خودتان را در كشور ما ترور كرديد. اگر بمب اتم داشته باشيد، چه بلايی سر جهان می آوريد!

 اكبر گنجی كه برای شركت در مراسم اعتصاب غذای 3 روزه در اعتراض به نقض حقوق بشر و استمرار حبس زندانيان سياسی به نيويورك سفر كرده است، در جمع اعتصاب كنندگان در برابر مقر سازمان ملل متحد گفت:

ما به هر صورتی كه شده بايد مانع جنگ شده و نگذاريم كشور ما وارد جنگ ديگری شود. به دليل سياست های نابخردانه ای كه اكنون جمهوری اسلامی دارد از يك سو و جنگ طلبی ديگری كه از سوی ديگر و اشخاص ديگر دنبال می شود. ما دموكراسی می خواهيم، آزادی می خواهيم، حقوق بشر می خواهيم، يك ايران آباد و آزاد می خواهيم. ما اينها را برای كجا می خواهيم، آزادی و دموكراسی را برای كجا می خواهيم؟ برای ايران می خواهيم، ابتدا بايد يك ايرانی وجود داشته باشد كه آن ايران آزاد باشد، آباد باشد، دموكراتيك باشد. اگر ايران نباشد، تجزيه شود، نابود شود، اين دموكراسی را ما برای كجا می خواهيم.

لذا به هر طريق ممكن ما بايد از جنگ جلوگيری كنيم و اين صلح طلبی را كه ما شعارش را می دهيم، يك شعار يكسويه نيست، صلح بوجود نمی آيد مگر از طريق دموكراسی. تا رژيم های خودكامه وجود دارند، جنگ هم وجود دارد. يك رژيم استبدادی، يك رژيم خودكامه برای تثبيت خودش، برای تداوم خودش، برای بقای خودش هميشه مجبور است كه دشمن خارجی خلق كند، شرايط را شرايط جنگی كند، شرايط بحرانی كند و با بحران آفرينی، جنگ طلبی سعی كند بتواند يك اجماعی دور خودش درست كند و نيروهای آزادی خواه داخلی را سركوب كند.

لذا گوهر صلح طلبی ما را دموكراسی خواهی ما تشكيل می دهد. ما اگر نكوشيم نظام سياسيمان را دموكراتيز كنيم، هميشه با مساله جنگ روبرو خواهيم بود. يك دولت خودكامه، دولت پنهانكار است، دولتی است كه پاسخگو نيست، دولتی است كه مسئوليت ناپذير است و هميشه به اين ترتيب جنگ را برای كشور خودش به ارمغان می آورد. حكومتی كه از مردم خودش پنهان می كند كارهايی را كه می كند، مطمئنا از جهانيان هم پنهان می كند و هيچ كس به چنين حكومتی اطمينان نخواهد كرد.

آقای ژاك شيراك رئيس جمهوری فرانسه در ديداری كه با حسن روحانی داشته، گفته بوده كه شما يك تعداد اسلحه داشتيد مانند ژ 3 و كلاشينكف و آمديد تمام مخالفين خودتان را در كشور ما زديد ترور كرديد. اگر شما بمب اتمی داشته باشيد، چه بلايی سر جهان می آوريد.

يك دولت خودكامه دولتی است كه مسئوليت ناپذير است و چون پاسخگو و مسئوليت پذير نيست، هيچ كس به او اطمينان نمی كند. يك دولت دموكراتيك اگر در ايران بود، اين وضعيتی كه ما امروز داريم درگيرش نبوديم و هيچ كس چنين فشار جهانی را بر ما تحميل نمی كرد.

حكومت ما اكنون از حكومت صدام حسين هم بدتر عمل می كند. اصلا انسان ها برايش مهم نيستند. اين كه چه بر سر مردم ما می آيد برايش مهم نيست.

كسانی فكر می كنند ما چون با جنگ مخالفيم، بايد برويم پشت نظام جمهوری اسلامی سنگر بگيريم. چنين چيزی نيست. ما همزمان هم با جنگ مخالفيم و هم با حاكميت كنونی جمهوری اسلامی و اتفاقا همين حاكميت است كه جنگ را برای ايران به ارمغان می آورد. ما يك بار جنگ را تجربه كرديم در جنگ هشت ساله و حدود 300 الی 400 هزار نفر از بهترين بچه های كشور كشته شدند. حدود هزار ميليارد دلار خسات جنگی به كشور ما وارد شد، حدود يك ميليون نفر در اين جنگ معلول شدند. اگر ما در كشورمان دموكراسی داشتيم، در آن صورت حتی اگر به دنبال سلاح اتمی می رفتيم، كسی به ما اين فشارهايی كه امروز هست، نبود.