|
به ظاهر، سابقه ی كدورت و اختلاف اين دو (احمدی نژاد و
قاليباف)، به انتخابات رياست جمهوری دوره نهم بر می گردد. هر
دو اين ها، زمانی عضو سپاه پاسداران و از نيروهای اصولگرا
بودند اما اينك، در جريان انتخابات پيشين، فرسنگها از يكديگر
دور شده اند. قاليباف پيروزی را برای احمدی نژاد با مخاطره
روبرو نمود و او را با اين نگرانی مواجه ساخت كه به دور دوم
صعود نكند. در واقع، چهره ی گيرای قاليباف و چشمان آبی رنگش،
می رفت تا تمام برنامه های احمدی نژاد در اين انتخابات را، با
شكست مواجه سازد. قاليباف تا چند شب پيش از انتخابات، از
بيشترين اقبال در ميان اصولگرايان و رهبران آن برخوردار بود تا
اينكه
فرزند يكی از مقامات عالی رتبه ی نظام،(بعدها
ناطق نوری نام اين مقام را "مجتبی” فرزند ارشد رهبر اعلام كرد-
پيك نت) حمايت خود را از وی قطع و به حاميان احمدی نژاد پيوست.
پس از انتخابات اما، قاليباف با رای هشت تن از اعضای شورای
شهر به شهرداری تهران دست يافت و جانشين احمدی نژاد شد. احمدی
نژاد نيز از همان ابتدا با شهردار جديد پايتخت از سر مخالفت در
آمده و او را به
كابينه
راه نداد. تيم قاليباف در شهر داری نيز، در مقابل رقيب شروع به
افشا گری
نموده و توضيح دادند كه در زمان شهرداری احمدی نژاد،
سيصد ميليارد تومان
از بودجه ی اين سازمان، بدون سند مالی خرج شده و
يكصد و شش ميليون تومان ديگر،
برای تهيه
گل و شيرينی
به مناسبت پيروزی احمدی نژاد در انتخابات هزينه شده است. آنها
همچنين در گزارش خود به شورای شهر تهران، توضيح دادند كه
داوود احمدی نژاد
كه هم اكنون بازرس ويژه ی رياست جمهوری است در دوران شهردار
پيشين و در جريان ساخت يك ميدان در تهران بيش از
دو ميليارد تومان
پول بيشتر از قرارداد دريافت نموده است. اين امر، دولت را با
وضعيت خطرناكی مواجه ساخت. لذا از سوی كابينه، لايحه يی به
مجلس فرستاده شد كه در صورت تصويب آن، انتخاب شهرداران كشور در
انحصار
وزارت كشور در خواهد آمد. بی شك با توجه به وضعيتی كه قاليباف
و تيم او در شهرداری تهران به وجود آورده اند، دولت در ارايه ی
چنين لايحه ی پر هزينه يی ناگزير شده است. گويا دولت، نگران آن
بوده كه، قاليباف به نقاط تاريك ديگری از دوران تسلط احمدی
نژاد بر شهرداری تهران اشاره نموده و افكار عمومی را نسبت به
مديريت رييس جمهور روشن تر سازد. در واقع، هدف دولت از ارايه ی
اين لايحه، مهار قاليباف بوده است. |
