|
رهبر كشور: رهبر جمهوری اسلامی ايران: آيت الله سيد علی خامنه
اي
رئيس دولت: دكتر محمود احمدی نژاد ( در ماه اوت جانشين حجت
الاسلام و المسلمين سيد محمد خاتمی شد)
مجازات اعدام : اعمال می شود
كنوانسيون زنان سازمان ملل متحد و پروتكل اختياری آن: امضاء
نكرده است
در پی محاكمه های غير منصفانه در سال های گذشته شمار قابل
توجهی از زندانيان سياسی، از جمله زندانيان عقيدتی، همچنان حبس
های طويل المدت را در زندان می گذرانند. در سال ۲۰۰۵، صدها نفر
ديگر و بيشتر در ارتباط با ناآرامی های مدنی در مناطقی كه
جمعيت اقليت ها زياد است دستگير شدند. نويسندگان سايت های
اينترنتی و فعالان حقوق بشر از جمله كسانی بودند كه به طور خود
سرانه و بدون اين كه دسترسی به فاميل يا وكيل داشته باشند
دستگير شده وغالبا در بدو امر در بازداشتگاه های مخفی نگاهداری
می شدند. اعمال شكنجه همچنان رايج بود. دست كم ۹۴ نفر اعدام
شدند از جمله دست كم ۸ نفر كه در حين ارتكاب جرم انتسابی كمتر
از ۱۸ سال داشتند. مجازات شلاق در موارد متعدد به اجرا درآمد.
تصور می شود شمار واقعی كسانی كه اعدام شده يا تنبيهات بدنی در
مورد انان اعمال شده به مراتب بيشتر از مواردی باشد كه گزارش
شده است.
تا هنگام انتخاب يك رئيس جمهور جديد در ماه ژوئن، بن بست سياسی
همچنان ادامه داشت. شورای نگهبان كه وظيفه تاييد صلاحيت
كانديداهای رياست جمهوری را به عهده دارد و قوانين و سياست ها
را برای تضمين حفظ اصول اسلام و قانون اساسی بررسی می كند ۱۰۰۰
كانديدای رياست جمهوری را فاقد صلاحيت اعلام كرد. براساس رويه
تبعيض آميز موسوم به گزينش تمام ۸۹ كانديدای زن به خاطر جنسيت
كنار گذاشته شدند. گزارش شده كه در جريان تظاهرات كسانی كه
عليه انتخابات شعارمی دادند، عده ای دستگير شده اند. در جريان
انفجارهای بمب قبل ازانتخابات، در حدود ۱۰ نفر در تهران و
اهوازكشته شدند و در جريان انفجار يك بمب در ماه اكتبر در
اهواز ۶ نفر ديگر به قتل رسيدند. مقامات با
مخالفت های مسلحانه
از جانب كردها و گروه های ديگر روبرو شدند.
انتخاب دكتر محمود
احمدی نژاد عضو سابق نيروهای ويژه سپاه پاسداران،
به عنوان رئيس جمهور در ماه اوت به كنار گذاشتن كامل طرفداران
اصلاحات از روند سياسی انجاميد و سبب تمركز قدرت در دستگاه آيت
الله سيد علی خامنه ای رهبر مذهبی كشورشد.
سركوب كردن اقليت ها
قوانين تبعيض آميز و اجرای آن همچنان عامل ناآرامی های سياسی و
اجتماعی و نقض حقوق بشر در ايران بخصوص عليه اقليت های قومی و
مذهبی بود. در ماه ژوئيه گزارشگر ويژه سازمان ملل متحد در مورد
حقوق برخورداری از مسكن مناسب، از ايران ديدن كرد. مشاهدات او
حاكی از اين بود كه در توزيع امكانات و دسترسی برابر به مسكن-
آب- وتسهيلات بهداشتی، عليه اقليت ها، تبعيض گذاشته می شود.
عرب ها
در ماه آوريل، در جريان زد و خورد پليس و تظاهركنندگان در شهر
اهواز و ساير نقاط استان خوزستان، دست كم
۳۱ نفر كشته
وصدها نفر مجروح شدند. صدها نفر نيز بازداشت شدند. موج
دستگيريها در سراسر سال ادامه داشت بخصوص پس از انفجارهای بمب
در اهواز در ماه های ژوئن و اكتبر و حملات به تاسيسات نفتی در
ماه های سپتامبر و اكتبر.
*دست كم ۸۱ نفر در ماه نوامبر، هنگامی كه در يك اجتماع فرهنگی
عرب كه مهابيس خوانده می شود، دستگير شدند. از جمله
دستگيرشدگان زهرا ناصر- طرفی، مدير مركز فرهنگی الامجد اهواز
بود كه به قرار گزارشات قبل از اينكه با پرداخت وثيقه تاهنگام
محاكمه آزاد شود، دربازداشت شكنجه و كتك خورده و تهديد به
اعدام- تجاوز جنسی و ساير سوء
رفتارهای جنسی
شده بود .
ترك های آذري
در پايان ماه ژوئن، عده زيادی از ترك های آذری كه در مراسم
سالانه فرهنگی در
قلعه بابك
دركليبر، شركت كرده بودند دستگير شدند. دست كم
۲۱ نفر
از اين عده به حبس های ۳ ماه تا يك سال كه بعضی از آنها حبس
تعليقی بود محكوم شدند. عده ای هم برای ۱۰ سال از آمدن به
كليبر محروم شدند.
كردها
در ماه ژوئن، زد و خورد بين نيروهای امنيتی و كردهايی كه
اتفاقات عراق را جشن گرفته بودند به زخمی شدن مامورين پليس و
دستگيری دهها تظاهر كننده انجاميد. در ماه ژوئيه، پس از آنكه
نيروهای ايرانی شوانه قادری، يك فعال مخالف كرد را به ضرب
گلوله كشتند و به قرار گزارشات جسد او را كه در پشت يك جيپ به
زمين كشيده می شد در خيابانها گرداندند هزاران كرد در اعتراض
به خيابانها ريختند. به قرار گزارشات نيروهای امنيتی
۲۱ نفر
را كشته و عده زيادی را مجروح كردند. دست كم
۱۹۰ نفر
نيز دستگير شدند.
دكتر رويا طلوعی، يك فعال حقوق بشر زن و دو روزنامه نگار به
نام های اجلال قوامی و ساعد سعيدی، از جمله كردهايی بودند كه
در ماه اوت دستگير شدند.
اقليت های مذهبي
در بسياری از زندانها و بازداشتگاه ها شكنجه همچنان يك موضوع
عادی بود. دست كم
۵ نفر
در بازداشت جان خود را از دست دادند.
در ماه سپتامبر، آرزو سيابی شهريور، كه عكاس است به اتفاق ۱۴
زن ديگر در مراسم يادبود" كشتاردر زندان" اوين در تهران در سال
۱۹۸۸ شركت كرده بودند دستگير شدند. در اين زندان هزارها زندان
سياسی اعدام شده اند. آرزو شهريور، را در حين بازداشت از سقف
به طور معلق آويزان كرده وبا سيم برق شلاق زده و به او تجاوز
جنسی كردند.
در سال ۲۰۰۵، دست كم ۹۴ نفر- از جمله حد اقل ۸ نفر كه هنگام
ارتكاب جرم كمتر از ۱۸ سال داشتند اعدام شدند. شمار زيادی هم
محكوم به مرگ شدند، از جمله دست كم ۱۱ نفر كه زمان ارتكاب جرم
كمتر از ۱۸ سال داشتند.
در ماه اكتبر، يك زن طبق گزارشات محكوم به مرگ باسنگسار گرديد
اگرچه در سال ۲۰۰۲ صدور حكم سنگسار موقتا متوقف شده بود.
آزادی بيان و اجتماعات
آزادی بيان و اجتماعات همچنان به شدت محدود بود. روزنامه
نگاران و وبلاگ نويسان بازداشت و زندانی شده و روزنامه ها بسته
شد. خانواده های بازداشتی ها يا كسانی كه مقامات در تعقيب آنها
بودند همچنان با خطر آزار و ايذاء يا ارعاب روبرو بودند.
حقوق زنان
گزارشگر ويژه سازمان ملل متحد در مورد خشونت عليه زنان در ماه
های ژانويه و فوريه از ايران بازديد كرد. وی از دستگيری
خودسرانه شكنجه و بدرفتاری با زنان ازجمله زنان فعال در زمينه
حقوق بشر انتقاد كرد و از ايران خواست كه يك طرح اقدام ملی
برای پيشبرد و حمايت از حقوق بشر كه به خشونت عليه زنان پايان
دهد را به اجرا بگذارد. وی همچنين بخصوص از قوانين تبعيض آميز
و كوتاهی ها در اجرای عدالت، كه خود موجب در امان ماندن
خطاكاران و تثبيت تبعيض و خشونت عليه زنان شده است، انتقاد
كرد. |
