ايران

www.peiknet.com

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک  

infos@peiknet.com

 
 
 

نگاهی به مصاحبه رئيس كميسيون امنيت مجلس ششم
ايران
 پيش از هر حمله نظامی
فلج اقتصادی شده است!

 
 
 
 
 

بسياری از شركت‌‏های اروپايی طرح‌‏های خود را متوقف كرده‌‏اند. عسلويه به حالت ركود درآمده است. شركت‌‏های خارجی در قراردادهای خود با ايران ضمانت بانك‌‏های ايرانی را قبول ندارند و بانك‌‏های اروپايی هزينه خدمات بانكی را برای ايران 3 درصد بيشتر كرده اند. حتی بانك‌‏های چينی حاضر نشده اند دارائی های نقدی ايران را قبول كنند. چين قطعنامه شورای امنيت عليه ايران را وتو نخواهد كرد و روسيه نيز در ترديد است.

 

محسن ميردامادی معاون دبيركل جبهه مشاركت و رئيس كميسيون امنيت ملی مجلس ششم طی سخنان در مجمع عمومی منطقه تهران جبهه مشاركت، درباره پرونده اتمی ايران گفت:

 

آمريكا به طور جدی به دنبال اين است كه به نقطه برخورد برسند و موضوع به شكل طبيعی حل نشود. در هر دو صورت برخورد نظامی يا اقتصادی، كل كشور متضرر خواهد شد.

بحث طرح مشوق‌‏ها به ايران نيز بسيار زيركانه است. اگر در اين بسته تشويقی بحث تضمين امنيتی هم باشد، مناسب است ايران بپذيرد كه در اين چارچوب گفت‌‏وگو در مورد پرونده هسته ای را ادامه دهد و اگر اين چارچوب را قبول نكند، مهلتی را كه قائل می‌‏شوند، مهلت زيادی نخواهد بود و مجددا" مسأله به شورای امنيت موكول خواهد شد.

فصل 7 منشور سازمان ملل خواسته آمريكاست. چين و روسيه موافق اين برخورد نيستند و نمی‌‏خواهند تحريم اقتصادی حتی از طريق سازمان ملل اتفاق بيفتد. چين و روسيه می‌‏گويند كشورهای غربی خود ايران را تحريم خواهند كرد و از اين طريق نفع آن به چين و روسيه می‌‏رسد لذا با تحريم توسط سازمان ملل مخالفند. البته روسيه و چين در حدی هم مخالفت نخواهند كرد كه قطعنامه‌‏ای را وتو كنند. چين به صراحت گفته است وتو نخواهد كرد و در مورد روسيه هم تقريبا" چنين تحليلی وجود دارد. بنابراين اگر اينها وتو نكنند، 9 رای از 15 رای كفايت می‌‏كند اما آمريكا به دنبال تحقق اجماع بيشتر است.

غربی‌‏ها به شدت دنبال اين هستند كه ايران غنی‌‏سازی را تعليق كند كه اگر ايران نپذيرد، موضع چين و روسيه تندتر خواهد شد. به نظر می‌‏رسد در ايران هم موضع‌‏گيری‌‏ها قدری متفاوت شده است و قدری انعطاف از صحبت‌‏های مسوولين قابل استنباط است.

در مورد تحريم اقتصادی بايد گفت كه هم اكنون نيز تحريم‌‏های اقتصادی در ابعادی اعمال می‌‏شود و بسياری از شركت‌‏های اروپايی هم اكنون طرح‌‏های خود را متوقف كرده‌‏اند. حتی عسلويه نيز به حالت ركود درآمده است. شركت‌‏های خارجی در قراردادهای خود با ايران ضمانت بانك‌‏های ايرانی را قبول ندارند و بانك‌‏های اروپايی هم برای انعقاد قرارداد هزينه خدمات بانكی را 3 درصد بيشتر دريافت می‌‏كنند. بلوكه كردن دارايی‌‏های ايران يكی ديگر از اقدامات است. ايران هم هرچقدر تلاش كرده است كه دارايی‌‏ها را حتی به بانك‌‏های چينی بدهد، آنها قبول نكرده‌‏اند. اين اقدامات در كوتاه‌‏مدت است. تبعات تحريم اقتصادی كم نيست و برخی معتقدند كه اثر آن از اقدامات نظامی هم بيشتر است.