سقوط اتمی
از وحشت
طرح پرونده
حقوق بشر
و. جمهور

در حالی كه رسانه های نزديك به دولت احمدی نژاد در تلاشند آمريكا را خواهان مذاكره با ايران نشان دهند و از بی ميلی مقامات ايرانی نسبت به اين موضوع سخن می گويند، وقايع ديگری در حال شكل گيری است.

پيشنهاد حضور آمريكا در مذاكره ی اروپايی ها با ايران با پيش شرط هايی مطرح شد كه عمل به آنها برای ايران جز يك عقب نشينی كامل چيز ديگری استنباط نمی شود.بنظر می رسد آمريكا تنها برای افزايش فشار به حكومت ايران پيشنهادی را مطرح نمود كه پيشاپيش از واكنش تهران نسبت به آن آگاه بود.

در همين حال با وجود آنكه شرايط بيش از هر زمانی برای تهران مخاطره آميز شده است و اجماع جهانی عليه ايران در حال شكل گيری است، دولتمردان جمهور اسلامی به بازی اتمی خود ادامه می دهند.بازی كه بسيار بر اين اعتقادند، پايانش با شروع مخمصه ی ديگری برای حاكمان ايران همراه خواهد بود: "پرونده ی حقوق بشر ايران".

به همين دليل اين فرض قوت گرفته است كه شايد جمهور ی اسلامی سعی می كند مناقشه ی هسته را تا جای ممكن ادامه دهد و خطرات احتمالی آن را بپذيرد اما به بازی جديدی تن در ندهد.شرايطی كه به واقع ايران در آن از پيش باخته است و با حقوق هسته ای ايران تفاوت بسياری دارد.

به دلايل بسياری وضعيت حقوق بشر مسئله ايست كه با كمترين حمايت از طرف افكار عمومی مواجه خواهد شد.زمان مشخص خواهد نمود كه حكومت ايران تا چه هنگام می تواند كشمكش هسته ای را ادامه ی دهد و تا چه ميزان برای تداوم آن هزينه خواهد نمود.

نهاونديان:«كسانی كه از تحريم اقتصادی ايران صحبت می‌كنند يا تاريخ را مطالعه نكرده‌اند و يا اقتصاددان نيستند، زيرا متوجه نيستند كشور بزرگی مثل ايران با اين تعداد همسايه و شدت همبستگی اقتصادی،قابل تحريم شدن نيست.»

من به قدر دكتر تاريخ نخوانده ام و اقتصاد دان هم نيستم اما می دانم كشوری كه در تجارت جهانی نيم صدم درصد سهم دارد و اقتصادش كاملا دولتی و وابسته به نفت است بسيار آسيب پذير و متكی به پذيرش جهانی است.