درایران همه می توانند در باره همه چیز و همه كس صحبت كنند، اما در این دمكرات ترین كشور دنیا، مقامات در تریبون های نماز جمعه، مطبوعات، تلویزیون و رادیو، مصاحبه های مطبوعاتی و خبری، پادگان ها و دو مجلس حكومتی می توانند صحبت كنند و مردم در تاكسی، میهمانی، صف خرید و اتوبوس و مترو.

مردم هر وقت نوبت خریدشان می رسد و یا میهمانی تمام می شود و یا به آخر خط می رسند و باید از اتوبوس و تاكسی پیاده شوند، باید حرفشان را قطع كنند و بروند دنبال كار و زندگی شان. مقامات هم وقتی خسته می شوند و حرفهایشان ته می كشد، صلوات فرستاده و دست از سر مردم بر می دارند و می روند دنبال كارهای حكومتی شان.

همانگونه كه تریبون های مردم و مقامات جداست، حرف ها نیز دو گانه است. مقامات چیزهائی می گویند كه باید بگویند و مردم نیز چیزهائی می گویند كه می بینند و می شنوند. به این ترتیب و در دمكرات ترین كشور جهان، مردم و حكومت از دو سر یك خط، بیگانه با هم و بصورت دایره حركت می كنند. سرانجام یكجا با هم روبرو خواهند شد و این نقطه، نقطه مهمی است كه می تواند با تقابل همراه شود.

اینگونه است دو مصاحبه احمدی نژاد رئیس جمهوری و دری نجف آبادی دادستان كل كشور كه تقریبا همزمان با هم انجام شد. البته، آنچه كه بعنوان مصاحبه های مطبوعاتی مقامات درایران برپا می شود، مصاحبه نیست، بلكه یا روضه است و یا نوحه و خطبه. ابتدا یك سری حرف های روز، كه در خطبه های نماز جمعه هم گفته شده و بارها بصورت تفسیر و خبر از تلویزیون پخش شده تكرار می شود و سپس به بهانه سئوالی كه خبرنگار می كند نیز یك سلسله پاسخ هائی كه ارتباطی با سئوال طرف ندارد تحویل می دهند. البته، اگر سئوال كننده خبرنگار هدایت شده نباشد و در حد یكی از سئوالات جالب و مطرح شده در مصاحبه روز گذشته احمدی نژاد" مثل اینكه دل شما برای جنگ تنگ شده" باشد!

مصاحبه دادستان كل كشور هم مشمول نكات یادآوری شده در بالا می شود. دری نجف آبادی بجای پاسخ دادن به اساسی ترین پرسش پیرامون مهم ترین حوادث قضائی یكسال گذشته كه از سرانجام آنها هیچ خبری نیست( سقوط هواپیمای خبرنگاران، سقوط هواپیمای فرمانده نیروی زمینی سپاه، قتل یك جوان در ایستگاه مترو با شلیك حجت الاسلامی كه حالا به سه سال زندان قابل خرید محكوم شده، قتل های سریالی جدید زنان در تهران....) درباره انرژی اتمی و ضرورت آن بصورت مشروح سخن گفت. دری نجف آبادی كه قتل های زنجیره ای دوره خاتمی نیز، از جمله به پای او بعنوان وزیر اطلاعات وامنیت نوشته شده، چند اظهار نظر اقتصادی هم كرد و شرحی هم از شاهكارهای قضائی دادستانی كل كشور داد.

در لابلای مصاحبه هایی كه مقامات جمهوری اسلامی می كنند، گهگاه اشارات و آمار مهمی كشف می شود و یا اخباری برای اولین بار در پوشش سئوال توسط خبرنگاران اعلام می شود. در مصاحبه اخیر اقتصادی- اتمی دری نجف آبادی نیز شاید مهم ترین بند، همان آماری باشد كه او در باره زباله ها و در تمجید از شهرداری تهران مطرح كرد است. این كه او در باره شهرداری تهران صحبت می كند، نه مهم است و نه تعجب آور، چرا كه دربالا نوشتیم در ایران، همه كس در باره همه چیز و همه كس صحبت می كند!

دری نجف آبادی ابتدا خطاب به امریكا گفت: از اقدامات كودكانه و قلدرمآبانه دست بردارید و پرونده‌ ما را به شورای حكام برگردانید، زیرا ما چیزی جز حقوق حقه و حقوق مسلم خود نمی‌خواهیم. انرژی هسته ای حق مسلم ماست!

دادستان كل كشور در ادامه و در بخش ستایش در شهرداری تهران و تائید دولت جدید عراق(!) نا خودآگاه فاش كرد:

30 میلیون تن زباله در كهریزك تهران جمع شده و قراراست شهرداری آن را تبدیل به گار  متان كند.

این كه سرنوشت این زباله چه خواهد شد و از آن گاز متان خواهند ساخت و یا درحد شعار باقی خواهد ماند، یك طرف، اینكه 30 میلیون تن زباله درتهران جمع شده و بزرگترین معضل بهداشتی پایتخت 12 میلیونی تهران است، حرفی دیگر! این كه تهران را موش برداشته، تعجب آور نیست.

دادستان كل كشور پس از چند اظهار نظر اقتصادی درباره بازار طلا در جهان و درایران، یك آمار دیگر را هم فاش كرد كه در نوع خود مستند و بسیار با اهمیت است. او اعتراف كرد كه "حدود 85 هزار میلیارد تومان نقدینگی در كشور جمع شده است. او بدرستی گفت كه این نقدینگی اگر به سمت سرمایه‌گذاری واقعی هدایت نشود، زمینه برای بورس‌بازی باز خواهد شد."

دادستان كل كشور كه اقتصاددان مجلس خبرگان است، صدالبته، نگفت كه چرا این نقدینگی به سمت سرمایه گذاری نمی رود و از جمله دلائل اصلی آن عدم ثبات سیاسی، بی اعتمادی به آینده و.... است كه اتقاقا سیاست های دولت كنونی تشدید كننده آنست.