وزيرخارجه جديد انگلستان بايد پاسخ بدهد:
حمله به ايران از نظر انگلستان
همچنان غير قابل قبول است؟
افسانه نگاهی

تغيير وزير خارجه انگلستان كه گفته می شود با پيشنهاد و استعفای ناگهانی خود او انجام شد، يك علامت خطر برای ايران نيست؟

ظاهرا تغييرات در تركيب كابينه حزب حاكم كار در انگلستان بايد ناشی از كاهش نفوذ اين حزب در ميان مردم باشد. مسئله مردم نيز پيش از هر امری مسائل مربوط به كار، قيمت ها، معيشت و گرانی و ارزانی است و اگر تغيير كابينه واكنشی باشد به كاهش نفوذ حزب حاكم، بايد تغييرات در سمت ها و پست های مربوط به اين مسائل اتفاق می افتاد و نه تغيير وزير خارجه!

همگان بايد به خاطر داشته باشند كه جك استرا پيوسته در دوران اخير مخالفت خود را با حمله نظامی به ايران اعلام كرد و حتی گفته بود، اين حمله غيرقابل قبول است و در صورت وقوع آن از سمت خود كناره گيری خواهد كرد.

گاردين بلافاصله پس از اعلام تغييرات در كابينه دولت تونی بلر، طی تفسيری به همين نكات اشاره كرد و نوشت كه نگاه تونی بلر و جك استرا نسبت به مسائل ايران متفاوت بود. اين تفاوت نظر اخيرا به چالش نظر تبديل شده بود و تلفن های پياپی كاخ سفيد به آن دامن زده بود. گاردين نوشت: «... بارها  به وی (جك استرا) از كاخ سفيد تلفن شده و از او خواسته شده بود تا خيلی مشخص مسئله حمله نظامی به ايران را رد نكند. اخيرا اين پرسش از طرف كاخ سفيد مطرح می شد كه چرا "جك استرا" مرتبا مسئله حمله اتمی به ايران را ديوانگی می خواند؟»

بدين ترتيب و بموجب اشاراتی كه گاردين می كند، تغيير تركيب كابينه تونی بلر و در واقع يگانه تغيير بسيار جدی در كابينه بلر را بايد كنار رفتن "جك استرا" دانست. گرچه تعيين يك ژنرال امنيتی بر سر وزارت كشور انگلستان نيز حادثه ايست كه نبايد آن را نا ديده گرفت. اين همان مسيری است كه بوش در امريكا رفته و امريكا را روز به روز امنيتی تر كرد. موضع گيری های گذشته وزير كشور جديد انگلستان در باره خارجی ها و بويژه خارجی هائی كه محكوميت های جنائی دارند سمت گيری آينده با خارجی ها ( عمدتا عرب ها) در انگلستان را در پی خواهد داشت.

گاردين سپس در باره وزير خارجه جديد انگلستان "مارگارت بكت" نوشت كه حالا هم ايالات متحده و هم انگلستان كه دو متحد جدی هم در جهان محسوب می شوند، دو وزير خارجه زن دارند. مارگارت بكت قرار است بزودی راهی امريكا شده و با كوندوليزا رايس وزير خارجه امريكا ديدار و گفتگو كند.

گاردين در پايان می نويسد: مهم ترين پرسش اكنون اينست: آيا از نظر وزير خارجه جديد انگلستان نيز مانند وزير خارجه پيشين حمله نظامی به ايران غيرقابل قبول است؟