|
شولتی، سفير دائم ايالات متحده در آژانس بين المللی انرژی اتمی
و
سازمان ملل در وين اتريش، طی سخنانی در مركز سياست امنيتی ژنو
در سوئيس گفت:
رژيمی خطرناك كه در
تهران برمسند است با تمام توان در پی دست يابی به سلاح اتمی
است و اين امر همسايگان ايران و جامعه جهانی را تهديد می كند.
گزارش آژانس بين المللی شديداً خلاف ادعاهای مكرر رژيم
ايران كه برنامه هسته ای اين كشور تنها به منظور توسعه انرژی
هسته ای غيرنظامی است
را نشان می دهد. اگر اين برنامه صلح جويانه است،
1-
چرا 18 سال
فريب؟
2-
چرا پنهانگاری؟
3-
چرا عدم همكاری با آژانس بين المللی انرژی اتمی؟
4-
چرا ارتباط مخفيانه با شبكه عبدالقادر خان؟
5-
چرا پنهان كردن مدارك مربوط به ساخت اجزای سلاح هسته ای؟
6-
چرا تمركز فعاليت هسته ای در سپاه و ارتش؟ چرا برنامه موشكی؟
اين ادعا كه ايران نيازمند اورانيوم غنی شده برای نيروگاه
های انرژی غيرنظامی است يك ادعای مردود است زيرا تنها نيروگاه
انرژی اتمی ايران در
بوشهر قرار است تحت يك قرارداد درازمدت از روسيه سوخت دريافت
كند، و كشورهای بسيار
ديگری كه از انرژی هسته ای برای توليد برق استفاده می كنند به
جای غنی سازی اورانيوم آن را خريداری می كنند.
ايران حتی از عمل به يكی از خواسته های شورای امنيت
سازمان ملل از زمانی كه در ماه مارس از دولت ايران خواست
فعاليت های هسته ای خود را
به تعليق درآورد و همكاری خود را با بازرسان آژانس بين المللی
انرژی اتمی از سر
بگيرد امتناع ورزيده است. اين امتناع از جانب حكومتی است كه در
منطقه و جامعه گسترده تر جهانی متهم به حمايت از تروريسم می
باشد. "بيانيه های خشم آور و رفتار سركشانه" رژيم ايران موجب
تأثيرات محسوس اقتصادی شده
است.
بانك های بزرگ بين المللی، سرمايه گذاران و شركت های چند
مليتی به بازنگری تصيمات تجاری خود با ايران پرداخته اند. حتی
مقامات
مختلف در طيف گسترده سياسی در ايران مسير اقدامات رژيم را به
زير سوال برده
اند.
من يكبار ديگر از ايران می خواهم طرحی را كه در اوت 2005 توسط
بريتانيا، فرانسه، و آلمان ارائه شد و مورد حمايت ايالات متحده
و روسيه بود را
بازبينی كند. اين طرح حق ايران به داشتن برنامه غيرنظامی هسته
ای را تأييد كرده،
تضمين هايی برای ارائه مواد سوختی داده، خواسته ايران برای
برنامه هسته ای غيرنظامی را پيش برده، و چارچوب جديدی برای
همكاری اقتصادی و فن آوری ارائه می دهد.
نامه احمدی نژاد
شولتی در ادامه سخنان خود و در پاسخ به سئوالات خبرنگاران
پيرامون نامه احمدی نژاد به بوش گفت:
ما به نامه
های عريض و طويل از سوی رئيس حمهور ايران نيازی
نداريم.
آنچه لازم است تصميم رهبری ايران برای مذاكره جدی است. امتناع
رهبری ايران از همكاری موجب
وخامت مشكلات اقتصادی كشور شده و سرمايه گذاری خارجی را كه
شديداً به آن نياز است
فراری می دهد، و موجب انزوای بيشتر كشور و آسيب به مردم ايران
می گردد. اين مسئله ای بين ايران و تمامی جهان است. بنابراين،
ديپلماسی چند جانبه مانند تلاش
ها در سازمان ملل و مذاكرات به سرپرستی بريتانيا، فرانسه، و
آلمان بهترين راه
برخورد با مسئله می باشد، نه
مذاكرات مستقيم
بين ايران و ايالات متحده. سفير آمريكا
گفت حتی روسيه و چين كه بی ميل ترين اعضای دائم شورای امنيت در
پيگيری اقدامات
شديدتر نسبت به ايران تشخيص داده شده اند، در اين زمان برای
تشويق رهبران ايران
به انتخاب اين همكاری و اين نوع برخورد با جامعه بين المللی
پيوسته اند. |
