|
مجله تايم چاپ امريكا با عنوان "امروز تهران، فردا دنيا"
درباره توليد سلاح اتمی در ايران نوشت:
بزرگترين و مهاجم ترين قدرت دنيا، يعنی شوروی در دوران
استالين، با وجود دستيابی به بمب اتمی ازآن استفاده نكرد. هفت
كشور اتمی جهان كنونی نيز از زمان دراختيار داشتن بمب اتم
تاكنون از آن استفاده نكرده اند. حتی كره شمالی، عليرغم همه
شاخ و شانه ای كه می كشند هرگز جسارت استفاده از بمب اتم را
نداشته اند و كيم جونگ رهبر كره نيز قرار نيست با سلاح اتمی
خود كشی كند!
اما، در باره توليد سلاح اتمی در ايران بايد توجه داشت كه ما
در دوران طلوع متحجرين مذهبی در اين كشور هستيم كه پيش بينی
رفتار آنها با محاسبات معمول جهانی ممكن نيست. آنها قابل كنترل
نيستند. ما نمی توانيم افكار و عكس العمل كسانی را كه به برج
تجاری و دو قلوی امريكا در يازده سپتامبر حمله كردند محاسبه
كنيم. همانگونه كه نمی توانيم عمل آينده آنهائی را كه در تهران
شعار "مرگ بر امريكا" سر می دهند پيش بينی كنيم.
به همين دليل است كه دستيابی ايران به سلاح هسته ای يك پيام
تاريخی برای جهان است. اين مهم نيست كه رئيس دولت در يك كشور
سخنان جنون آميزی درباره هولوكاست زده است، مهم آنست كه چنين
رئيس دولتی فكر می كند بزودی امام دوازدهمی ظهور خواهد كرد
مشابه اعتقاد به ظهور عيسی مسيح. او چنان گرفتار اوهام است كه
فكر می كند در طول 27 دقيقه سخنرانی در سازمان ملل هاله ای از
نور الهی در اطرافش بوده و هيچ دولتمردی كه شنونده سخنان او
بوده مژه نزده است. او معتقد است فقط در يك دنيای ويران و بی
نظم امام مورد نظر او(امام زمان) ظهور خواهد كرد، بنابراين، چه
چيزی بهتراز شعله ويرانگر سلاح اتمی كه اين آخرت سعادتمند را
به همراه بهشت با خود می آورد؟
اعتقادت او همانقدر برای جهان مشكل ساز است كه نا متعادل بودن
او. ما اگر غفلت كنيم ايران اولين كشوری خواهد شد كه با ردوبدل
شدن اطلاعات بين دانشمندان متجر، نسل جديدی از دانشمندان
متحجررا برای دست يابی به سلاح هسته ای بوجود خواهد آورد. ما
اگردير عكس العمل نشان دهيم تنها با توليد غير قابل كنترل سلاح
هسته ای روبر نخواهيم شد، بلكه با سوپر توليد سلاح هسته ای
مواجه خواهيم شد. زيرا، نه يك حاكميت متحجر و فناتيك، بلكه
تمامی دولت ها و حكومت های فناتيك به سلاح های كشتارجمعی دست
خواهند يافت و نسل جديدی از متعصبين انتحاری مجهز به سلاح اتمی
در جهان به حركت در خواهد آمد. درنتيجه دو آينده درانتظارما
خواهد بود.
نخست، آينده ای كه بايد از آن هراس داشت، زيرا موجوديت بشريت
در خطر خواهد بود. سپس، شايد يكی ، دو شهری با ميليونها انسان
درعرض يك روز، به همراه آزادی و دمكراسی ازبين بروند. آينده
سومی وجود دارد؟ اين آينده سوم در گرو اقدام مشترك جهانی برای
جلوی گيری از توليد سلاح هسته ای در ايران است. بايد اين امكان
را در نطفه از ميان برد. سالها گفتگو و مباحثات سياسی بی
نتيجه، قطعنامه ای كه با ترديد و احتياط صادر شده، تفرقه موجود
درشورای امنيت كه حاكميت ايران به خوبی ازآن اگاه است و براساس
آن مانور می كند و بر سرعت دستيابی خود به سلاح اتمی افزوده
است.
ما در چنين موقعيتی قرار گرفته ايم و اگر نتوانيم جلوی رژيم
كنونی ايران را بگيريم، به نقطه
غيرقابل برگشت
خواهيم رسيد. اگر نتوانيم اين كانون حريق بزرگ را خاموش كنيم،
آنگاه به بقيه هم نشان داده ايم كه مانع جدی دراين مسير وجود
ندارد. در اين صورت بايد انقراض بشريت در روی كره زمين را پيش
بينی كنيم. يعنی همان پيش بينی نابغه ای بنام "جون فری” كه
گفته است: من انقراض بشر را پيش بينی می كنم. آينده 4 ميليارد
و 500 ميليونی انسان روی زمين! |
