علی افشاری و
اكبر عطری
از رهبران سابق دفتر تحكيم وحدت كه درامريكا بسر می برند،
پيرامون مراسم سخنرانی در ساختمان كنگره آمريكا
(جمعه،
26 اسفند 1384)
كه موجب موضع گيری های مختلف از جانب افراد و سازمان ها و
احزاب سياسی شد، نامه ای توضيحی منتشر كردند. در بخش هائی از
اين نامه آمده است:
«برگزاری
مراسم "افق های دموكراسی و حقوق بشر در ايران " در ساختمان
كنگره آمريكا بازتاب خاص وچشمگيری در فضای افكار عمومی بين
المل و ايران داشت و باب جديدی را در فضای سياسی ايران گشود
.اينجانبان ازتمامی عزيزانی كه خالصانه مراتب حمايت خود را چه
به صورت تماس فردی و يا درج مقاله اعلام كرده اند و همچنين
ديگر بزرگوارانی كه مشفقانه و دلسوزانه انتقادات و دغدغه های
خود را بيان كردند , تشكر وسپاسگذاری می كنيم . بی شك مباحثات
و چالش های گقتمانی صورت گرقته , نقشی مهم در روشن شدن تبيين
وظيفه ملی در شرايط كنونی خواهد داشت. ما دعوت بنياد
Foundaton for defence of democracy
برای سخنرانی در ساختمان كنگره آمريكا پيرامون موضوع " حقوق
بشر و دموكراسی در ايران " را فرصتی مناسب تشخيص داديم تا بنا
به رسالت اجتماعی و وظيفه ملی در شرايط بحرانی كنونی كشور كه
جامعه جهانی درگير موضوع ايران شده است و برخورد نظامی و تحريم
گسترده به عنوان يك كارت بازی بر روی ميز بازيگران سياسی جهان
قرار دارد , راهكاری برای مصون ماندن ملت و ميهن از تهديدات و
عواقب جبران ناپذير آن ارائه دهيم . اين كنفرانس را تريبونی
دانستيم تا در حد بضاعت خود به صورت شفاف و روشن افكار عمومی
جهان و بويژه سياستمداران آمريكايی را با واقعيت
های جامعه ايران آشنا كنيم .استدلال كنيم كه خواست مردم ايران
و صدای آنان متفاوت با صدای حاكميت می باشد .مردم ايران صلح
طلب هستند .مشكل اصلی ايران , مسئله هسته ای نيست , بلكه نبود
دموكراسی و حقوق بشر است .حاكميت بحران سازايران ارتباطی با
مردم ايران ندارد و دراصل بنيادش بر بستر اختناق , اقتدارگرايی
و نقض مستمر حقوق بشر تكوين يافته و برای تداوم حيات غير
دموكراتيكش در عرصه داخل و خارج بحران سازی می كند .جامعه
جهانی در مورد ايران فقط از دريچه نگرانيها و منافع خود برخورد
نكند , بلكه دستيابی موثر و پايدار به منافع خود را در پيوند
با خواسته ها و حقوق جنبش دموكراسی خواهی و مسالمت آميز مردم
ايران در چهارچوب حفظ منافع ملی ، استقلال و تماميت ارضی كشور
و جدايی دين از دولت جستجو كند .راهكار جنگ و سازش با حكومت
غير دموكراتيك ايران علاوه بر آنكه مردم ايران و منافع آنها را
قربانی می كند ، صلح و امنيت پايدار در جهان و خاورميانه را
نيز به ارمغان نمی آورد .
در اين كنفرانس بخشی از حقوق تضييع شده خود را به عنوان جزء
كوچكی از تصوير كل نقض حقوق بشر در ايران تشريح كرديم تا
مخاطبان بتوانند به صورت عينی با وضعيت نامناسب حقوق بشر در
ايران آشنا شوند .
»
آنها در ادامه ياد آور می شوند:
«امروز
حاكميت اقتدارگرای ايران تنها يك مسئله داخلی نيست بلكه به
معضلی جهانی نيز تبديل شده است و طرف آن نه تنها آمريكا بلكه
اكثر كشورهای جهان می باشند .در اين شرايط فراتر از خواست ,
ايدئولوژی و آرزوهای تمامی كنشگران عرصه سياسی ايران , واقعيتی
به نام
واكنش قريب الوقوع
جامعه جهانی بر عليه حكومت ايران وجود دارد.
در اين شرايط وظيفه ملی حكم می كند كه تا با تفكيك مردم و
جامعه ايران از برنامه های بحران ساز حاكميت از گره خوردن حيات
ميهن به حيات حكومت غير مردمی ايران جلوگيری شود و با نفی
رويكرد های جنگ طلبانه زمينه های پيوند خوردن مردم ايران و
جامعه جهانی برای دستيابی به حكومتی دموكراتيك , ملی و مبتنی
بر اعلاميه جهانی حقوق بشر در چهارچوب حفظ منافع ملی ,جدايی
دين از دولت , تماميت ارضی و استقلال كشور فراهم شود .در اين
ميان انفعال , عافيت طلبی و محكوميت صرفا لفظی جنگ بدون نمايش
عملی تفاوت اراده و صدای ملت ايران از حاكميت ,نمی تواند مانع
رويارويی خسارت بار بين ايران و جامعه جهانی شود .
اينجانبان همانگونه كه به صراحت در كنفرانس بيان كرديم صرفا
نظرات شخصی خود را به عنوان يك شهروند و فعال سياسی – حقوق
بشری ايرانی بيان كرديم و هرگز مدعی نمايندگی از سوی تشكيلات و
يا گروه خاصی از جمله دفتر تحكيم وحدت نشده و خود را نماينده
دانشجويان يا مردم و متكی به يك جنبش اجتماعی معرفی نكرديم .
مخاطب ما
نيز
در اين كنفرانس ، همانگونه كه بارها اعلام شد جامعه جهانی بود
نه دولت آمريكا به طورخاص .بی شك ادعای " درخواست كمك از دولت
امريكا برای ايجاد دموكراسی در ايران " دروغی گزاف می باشد كه
ساخته و پرداخته ذهن غير منصفانه پاره ای از افراد و گروهها
است
اينجانبان بر اساس رويه های متداول و متعارف به منظور ادامه
تحصيل در خارج از كشور به سر می بريم و تاكيد می كنيم كه هيچ
نيرو و يا گروه سياسی در حضور ما در خارج از كشور نقشی نداشته
است تا بخواهد نظری در خصوص شركت يا عدم شركت در اين كنفرانس
ارائه دهد و همچنان خود را عضوی از جامعه سياسی داخل كشور می
دانيم كه پس از اتمام دوره تحصيل به وطن برمی گرديم .
اكنون كه حاكميت غير دموكراتيك جمهوری اسلامی , آسيب پذيری خود
از حضور پرونده ايران در شورای امنيت را بگونه ای نشان داده
است كه حتی از انتشار خبر آن در رسانه های داخل كشور هراس دارد
و از تهديدات مكرر آن مبنی بر خروج از
NPT
, راه اندازی مجدد غنی سازی اورانيوم , تهديد منافع آمريكا در
جهان و قطع صدور نفت و ... خبری نيست , فرصتی مناسب برای
نيروهای دموكراسی خواه و وفادار به منافع ملی و تماميت ارضی
كشور فراهم شده است كه با انسجام و اجتناب از تفرقه و بحث های
حاشيه ای زمينه را برای تحميل انتخابات آزاد به منظور تعيين
قانون اساسی جديد در چهارچوب دموكراسی , اعلاميه جهانی حقوق
بشر , جدايی دين از دولت , استقلال كشور و تماميت ارضی ايران
مساعد سازند .
»
علی افشاری – اكبر عطری |