|
شورای مركزی دفتر تحكیم وحدت دانشجوئی، پیرامون فعالیت های
اتمی درایران، خطر جنگ، بحران عمومی جامعه و همچنین خطر یورش
های جدید به نیروها، شخصیت ها و سازمان های سیاسی نا موافق با
دولت كنونی و سیاست های حاكم بیانیه مشروحی منتشر كرده است.
بخش هائی از این بیانیه را كه مستقیما به مسائل بالا پرداخته
شده را در زیر می خوانید.
دراین بیانیه، درباره اعلام جنجالی خبر غنی سازی 5ر3 در صدی
اورانیوم آمده است:
این اقدام می تواند به تحریك و تشدید حساسیت
های جامعه جهانی بینجامد و اجماع كم سابقه نهاد های بین
المللی و كشورهای طراز اول و صاحب قدرت دنیا در مقابله با
برنامه های بحران ساز هسته ای حاكمیت را به مرحله نگران كننده
تر ومخاطره آمیز تری برای منافع ملی هدایت كند . حاكمیت در
حالی بر افتخار دستیابی به تكمیل چرخه سوخت هسته ای و تداوم
فعالیتهای هسته ای حول محور غنی سازی اورانیوم تاكید می ورزد
كه كشور در یكی از بحرانی ترین دوره های تاریخی خود به سر می
برد .رفتار غیر عقلانی و ستیزه جویانه قبضه كنندگان قدرت در
مراجع بین المللی ، میهن و ملت را در
آستانه تحمیل جنگ و تحریم ویرانگر قرار داده است.
بگونه ای كه با ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت به واسطه
افراشته تر شدن دیوار بی اعتمادی در زمینه انرژی اتمی ،
بزرگترین و فاحش ترین شكست در طول تاریخ سیاست خارجی جمهوری
اسلامی به وقوع پیوست
.
این مخاطرات در شرایطی كشور را تهدید می كند كه مردم ایران
هیچ نقش و حضوری در این ماجرا نداشته اند و به مانند همیشه
حكومت آنها را غریبه و نا محرم به حساب آورده است . مسئله
انرژی هسته ای در غیاب آگاهی فعالین جامعه مدنی ، مطبوعات ،
احزاب و گروههای سیاسی و در شرایط سنگین خفقان و سانسور تنها
مربوط به حكومت می باشد و مردم ایران در آن حضور
ندارند
.
گرچه
بهره گیری صلح آمیز از فناوری هسته ای در فرایند پیشرفت و
توسعه ملی
حق مسلم و چشم ناپوشیدنی ملت ایران می باشد،
اما
بهره برداری از فناوری هسته ای مستلزم وجود حاكمیتی ملی و
دموكراتیك و برخوردار از سطح بالایی از عقلانیت می باشد و
همچنین , نیازمند مساعد بودن شرایط داخلی و خارجی , تناسب با
منافع ملی ، ارزیابی اقتصادی – فنی و آنالیز دقیق هزینه –
فایده است
.
از سال 1996 به بعد روند استفاده از انرژی هسته ای در تولید
برق در جهان به میزان چشمگیری كاهش پیدا كرده است .امروز تنها
17 درصد حجم مصرف برق جهان از طریق سوخت هسته ای تولید می شود
.بسیاری از كشورهای صاحب تكنولوژی دنیا با توجه به هزینه بری
بالای تولید و انتقال ، هزینه های سنگین تعمیرات و نگهداری ،
درجه بالای آلایندگی محیط زیست ، هزینه های امنیتی و حفاظتی
گزاف و مشكل دفن زباله های هسته ای تعداد نیروگاههای هسته ای
را كاهش و بعضا در یك روند برنامه ریزی شده و تدریجی تعطیل
كرده اند . ایران سومین كشور صاحب دخایر نفتی قابل استخراج و
دومین كشور صاحب ذخایر گازی دنیا بوده و به ترتیب از 11 در صد
و 6/15 درصد ذخایر جهانی نفت و گاز برخوردار می باشد .
واقعبینانه ترین پیش بینی ها حاكی از آنند كه ذخایر یافته شده
و احتمالی اورانیوم ایران 4/1 درصد ذخایر جهانی است كه با
توجه به میزان مصرف نیروگاه اتمی بوشهر حداكثر تا 7 سال
پاسخگو می باشد . از دیگر سو هزینه تولید اورانیوم غنی شده از
هر كیلوسنگ اورانیوم بین 80 تا 130 دلار است كه تقریبا افزون
بر دو برابر قیمت جهانی است . بدینترتیب با توجه به ذخایر غنی
كشور در سوخت فسیلی و ارزان تر بودن سوخت فسیلی نسبت به سوخت
هسته ای ، ضرورت تولید پاك و حفظ محیط زیست ، هزینه بری بالای
نیروگاه هسته ای از جنبه های مختلف ، هزینه انتقال برق بالا و
مشكل نگهداری و دفن زباله های سوخت هسته ای و وابستگی به خارج
از كشور ، اساسا تولید برق از طریق سوخت هسته ای در ایران
كارامد و اقتصادی به نظر نمی رسد
.
سرمایه گذاری در پروژهای بزرگ ملی مستلزم شفافیت و تطبیق با
منافع ملی و نظام اولویت سنجی نیازهای عمومی است . زمانی می
توان پروژه ای را ملی دانست كه منطبق بر منافع ملی بوده و از
رتبه بالایی در هرم خواسته ها و نیاز های جامعه برخوردار باشد
. در حالی كه كشور با مشكلات بزرگی دست و پنجه نرم می كند ،
فقدان دموكراسی ، نقض حقوق بشر و برنتافتن آزادیهای اساسی
،حاكمیت ملی را بلاموضوع كرده است.
اقتصاد كشور در بحرانی رو به گسترش دست و پا می زند و فقر و
محرومیت و اختلاف طبقاتی جامعه را رنج می دهد ، صرف میلیاردها
دلار از اموال عمومی در مسائل هسته ای اقدامی مغایر با منافع
ملی است . انرژی هسته ای حتی اگر صرفه اقتصادی هم داشته باشد
، اولویت امروز كشور نیست . نیاز مبرم امروز كشور دموكراسی و
حقوق بشر است و تا زمانی كه نظم مردمسالار حاكم نشود هیچگونه
رفاه و بهبود پایدار و حقیقی حتی در زمینه معیشت مردم متصور
نیست .در شرایطی كه مردم و افكار عمومی در جریان اقدامات هسته
ای قرار نگرفته اند و كارشناسان ، اصحاب رسانه ها و احزاب
سیاسی به بحث و تبادل نظر آزاد پیرامون آنها نپرداخته اند ،
نمی توان به اقدامات مبهم و شائبه برانگیز حاكمیت صفت ملی
اطلاق كرد»
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است:
بی تردید قیاس مع الفارق دولت احمدی نژاد و انرژی هسته ای با
دولت ملی دكتر محمد مصدق و ملی شدن صنعت نفت از بزرگترین
مغالطه ها و جفاهای تاریخی است .دولت شبه پادگانی احمدی نژاد
كه در سایه مبهم وعوام فریب سر كار آمده است ، هیچ نشان
وتشابهی با دولت ملی و مردمی دكتر مصدق ندارد . دكتر محمد مصدق
بر اساس تجزیه و تحلیل های درست اقتصادی به صورت آشكار و شفاف
اولویت وضرورت ملی شدن صنعت نفت را اعلام كرد نه آنكه در خفا ،
میلیاردها دلار از سرمایه كشور صرف ناكجا آبادی شود كه نسبت
آن با منافع ملی ونیازهای مبرم معلوم نیست و فقط ابراز وجود
ها و ماجراجوئیهای برخاسته از زیست در بحران عده ای را
برآورده می كند .»
درباره خطر جنگ دراین بیانیه آمده است:
دفتر تحكیم وحدت با عنایت به شرایط خطیر و حساس فعلی كشور ،
معتقد است به جای شادیهای بی پایه و اساس و مانورهای
تبلیغاتی بی حاصل با توجه به آثار مخرب و جبران ناپذیر جنگ بر
پیكره منافع ملی و تمامیت ارضی كشور, ضرورت شفاف سازی فعالیت
های هسته ای در سطح ملی و بین المللی و اهمیت حفظ امكانات و
سرمایه گذاریهای انجام شده در زمینه فناوری هسته ای به مثابه
بخشی از ثروت ملی برای استفاده صلح آمیز در آینده , به فوریت
كلیه فعالیتهای هسته ای به صورت موقت به تعلیق در آورده شود و
از هرگونه رجز خوانی ، هماورد طلبی و تحریك خودداری شود تا پس
از اعتماد سازی در جامعه جهانی و جلب نظر نهادهای بین المللی
مسئول , امكان فعالیت مجدد و موثر برنامه های هسته ای
درچهارچوب منافع ملی , كنوانسیونها ومعاهده های بین المللی
فراهم شود
.
در
این میان اگر كسانی و جریاناتی فكر می كنند كه در سایه شكل
گیری جنگی محدود و دمیدن بر تنور پوپولیسم و ملی گرایی كور,
خودنمایی هسته ای در دنیا ، بده بستانهای نفتی و بهره گیری از
حملات تروریستی می توانند فضا را برای تصفیه و حذف مخالفین
سیاسی و دگراندیشان فراهم كنند و پروژه "حاكمیت امنیتی – نظامی
و دولت پادگانی با اتكا به قرائتی متحجرانه از حكومت اسلامی "
را به گام نهایی خود نزدیك كنند , باید بدانند كه سخت در
اشتباهند و تجربه حزب بعث عراق و طالبان برای آنان بسی آموزنده
است .از این رو شایسته است تا دیر نشده از این توهم خارج شده و
با تمكین در برابر خواست ملت, راه را برای آشتی ملی از طریق
رجوع به افكار عمومی هموار سازند تا بدینترتیب هم میهن از
گرفتار شدن در باتلاق جنگی ویرانگر رهایی یابد و هم مردم
بتوانند به حقوق حقه خود دست پیدا كنند .بدیهی است این مهم در
وهله اول نیازمند آزادی فعالیت احزاب و تشكلهای جامعه مدنی ,
آزادی زندانیان سیاسی , آزادی مطبوعات و برقراری امنیت برای
طرح آزادانه , عادلانه و موثر دیدگاهها و عقاید گوناگون در
افكار عمومی و جامعه است .
..
همچنین دولتمردان آمریكایی و اروپایی شایسته است بدانند ,
قربانی اصلی شكل گیری جنگ و یا نابود كردن تاسیسات هسته ای
ایران , مردم ایران خواهند بود .مشكل اصلی ایران حاكمیت مجهز
به قابلیت غنی سازی اورانیوم نیست , بلكه نبود دموكراسی ,
آزادی و عدالت , عدم رعایت حقوق بشر و حاكمیت اقتدارگرا و
مطلقه است . تنها حكومتهای ملی ، دموكراتیك , مردمی و توسعه
گرا می توانند به صورتی پایدار و موثر به نگرانیهای جامعه
جهانی در مورد ماجراجوئیهای هسته ای پایان دهند .مردم ایران
مردمی صلح جو و متنفر از جنگ و خشونت می باشند و طعم تلخ و
گزنده جنگ را با گوشت و پوست خود تجربه كرده اند . ایده
دستیابی به جنگ افزارهای اتمی با هر توجیهی در بین مردم شریف
ایران جایگاهی ندارد
.
دفتر تحكیم وحدت از تمامی نیروهای دموكرات ، آزاد اندیش و
دلسوز به حال وطن اعم از فعالین جامعه مدنی ، گروههای سیاسی ،
روشنفكران و فقها و مراجع مردمی می خواهد كه با برخوردی
فعالانه در چهارچوب جنبش " صلح در جهان و دموكراسی در ایران "
نشان دهند كه جامعه ایران صدایی متفاوت از حاكمیت در زمینه
انرژی هسته ای دارد . سكوت ، عافیت اندیشی و محافظه كاری تبعات
ناگواری را به بار خواهد آورد .
|
