عبدالعلی همايون، از انگشت شمار بازيگران سريال های تلويزيونی قبل از انقلاب که تاريخ متحرک مجلس شورای ملی در سالهای پس از کودتای 28 مرداد بود اين هفته درگذشت.  او در سالهای پيش از انقلاب به سرکار استوار، در سريالی با همين نام شهرت داشت. با آنکه بعدها در چندين فيلم فارسی هم بازی کرد، اما شهرتش را مديون همان سريال تلويزيونی بود. او خواهر زاده "معظمی” رئيس مجلس شورا بود و با تائيد او نيز منشی و تند نويس مجلس شورای اسلامی شده بود. سالها در مجلس شورای ملی کارش همين بود تا کم کم به راديوايران راه يافت. هم مطالب راديوئی را روخوانی می کرد، هم ترانه های فکاهی می خواند و هم بتدريج نويسنده برخی برنامه ها شد. سپس به تلويزيون رفت و در سريال موفق "سرکار استوار" ظاهر شد. در سالهای دهه 20 در نمايشخانه های تهران بازی کرده بود. خاطرات بسيار از پشت پرده مجلس شورای ملی داشت و آنها را بسيار خوب و گاه با طنز تعريف می کرد و به همين دليل در هر ميهمانی که ظاهر می شد نُقل مجلس بود!

پس از انقلاب او نيز برای سالهای نسبتا طولانی جلای وطن گفت و ساکن امريکا شد و فعاليت های راديوئی محدودی نيز داشت، اما در امريکا نيز پيش از آنکه مجری راديوئی باشد، گرداننده مجالس شعر و ادبيات ايران بود و شعر می خواند. چند سال پيش به ايران بازگشت و انزوای داخل کشور را به زندگی در مهاجرت ترجيح داد. در همين سالهای بازگشت "تصنيف های تهران قديم" را جمع کرد که در نوع خود يک کار خوب تحقيقاتی- تاريخی است. 27 آبان ماه، قلبش از حرکت باز ايستاد.