درآستانه اعلام اين تصميم، احمد شيرزاد نماينده مجلس ششم و استاد فيزيك اتمی در مصاحبه ای كوتاه با سايت "آفتاب"، از جمله گفت:

اگر تحريم شامل منع انتقال سوخت هسته‌ای و محصولاتی كه دارای راديواكتييو و اورانيوم هستند بشود، نيروگاه بوشهر مانند اتومبيلی می‌شود كه بنزين ندارد.

قدرت‌های جهانی از اين پس امكان چندانی برای مقابله با كره شمالی ندارند و تيغ آنان برای مقابله با كره شمالی كند شده است، به همين دليل اين رويدادها عزم مخالفان را برای مقابله با اين مسأله(ايران) جدی‌تر خواهد نمود.

‌ در دنيا سه دسته كشور وجود دارد. دسته اول از فناوری هسته‌ای دور و دومين دسته دارای فناوری هسته‌ای هستند كه قطعا با اين دو گروه مقابله خاصی نمی‌توان كرد.

كشورهای دسته سوم آنهائی هستند كه در آستانه دستيابی به فناوری هسته‌ای می باشند. عمده فشار و سخت‌گيری‌های نهادهای بين‌المللی بر روی اين دسته است.

اگر فرض كنيم كه كره شمالی از سد عبور كرده باشد و جهان او را به عنوان دارنده سلاح هسته‌ای بشناسد، قطعا قدرت‌های دنيا و سازمان ملل از عبور كشورهای ديگر از سد جلوگيری خواهد كرد.

شيرزاد در بخش ديگری از اين مصاحبه و بدون اشاره مستقيم به اظهارنظرهای بی پشتوانه ای كه اين روزها در باره اثرات تحريم اقتصادی ايران از جانب دولتمردان بيان می شود گفت:

كشور ما نسبت به تحريمها ضربه‌پذيرتر از كره شمالی است چرا كه تحريم اقتصادی باعث منزوی شدن يك كشور در حال توسعه می‌‌شود.

‌ممكن است كه تحريم‌ها باعث سقوط يك حكومت نشود و يك سيستم سياسی بتواند سال‌ها در يك وضعيت نامطلوب اقتصادی به حيات خود ادامه دهد(وضعی كه عراق در زمان صدام حسين و تحريم ها داشت- پيك هفته)، اما  يك كشور زير تحريم هيچ گاه نمی‌تواند مسير رشد اقتصادی خود را طی كند. بنابراين تحليل ناكارآمدی تحريم جای تأمل دارد. ضربه‌های اقتصادی تحريم كشور را به وضعيت بدی دچار می‌كند. تأثيرات روانی تحريم بر جامعه ايران نيز بسيار منفی است. اين تاثير را هم اكنون هم می توان در بازار اقتصاد مشاهده كرد.