آنها كه جنگ تبليغاتی جمهوری اسلامی با مطبوعات غير دولتی و وابسته به احزاب سياسی در سالهای اول انقلاب را بخاطر دارند، يك طنز متمايل به جدی را هم در مطبوعات آن دوره بخاطر دارند. در آن سالها زمين فوتبال دانشگاه تهران، هنوز به تيم چند نفره امام جمعه های موقت تهران اختصاص نيافته بود. متينگ های سياسی هم در همين زمين برگزار می شد. همانگونه كه نماز جمعه ها در آن برگزار می شد. اين زمين جمعا كنجايش 60 الی 70 هزار نفر را بيشتر ندارد. وسط زمين و جايگاه تماشاچی را يكجا با هم می گوئيم. جمعا گنجايش آن همين اندازه است. اين را همه ميدانستند و حتی متر كرده و با محاسبه در مطبوعات نوشتند.

هر وقت احزاب در اين زمين متينگ ترتيب می دادند و همه زمين را هم پر می كردند روزنامه های وابسته به دولت فردايش می نوشتند " چند صد نفر در اجتماع .... جمع شدند" و در عوض صبح های شنبه می نوشتند:" صدها هزار نفر در نماز جمعه تهران شركت كردند."

به اين ترتيب، زمين فوتبال دانشگاه تهران برای نماز جمعه كش می آمد و بزرگ می شد، آنقدر كه چند صد هزار نفر در آن جای می گرفتند و همين زمين برای متينگ های سياسی احزاب آب رفته و فقط گنجايش چند صد نفر را پيدا می كرد.

ديشب كه يادداشت جديد آقای ابطحی در باره "نظام" را خواندم، ياد آن روزها افتادم و اينكه آن آسياب هنوز با همان باد می چرخد، فقط نوبت رسيده است به دولت جديد!

بخوانيد :

ابطحی- يك بار در سفر آقای خاتمی در دوران رياست جمهوری به يكی از استانها، نشد كه مسئول عالی رتبه ی روحانی منطقه در بدو ورود به داخل هواپيما برود. آنها قهر كردند و از مراسم استقبال رسمی خارج شدند. ظهر كه آنها را ديدم، گفتند ما احساس كرديم نظام تضعيف شد. وقتی آقای هاشمی رفسنجانی نامه ی امام را منتشر كرد، خانم رجبی معروف نوشت كه اسناد نظام را از هاشمی بگيريد، هاشمی نظام را تضعيف می كند. اخيراً كه آقای خاتمی به سفر آمريكا رفت و موج حمايت های مسلمانان و مخالفت صهيونيستها را برانگيخت، نماينده ی ولی فقيه در سپاه پاسداران گفت خاتمی به عنوان روحانی وابسته به نظام بود و عزت و اقتدار نظام را كاهش می دهد. دو سه روز پيش هم خبرنگار كيهان از سخنگوی دولت پرسيد سفرهای خاتمی از رانت رياست جمهوری است در حالی كه در سخنانش نظام را تضعيف می كند.

واقعاً نظام يعنی چه؟ يعنی می شود كه رئيس جمهور و رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام كه مورد تأييد رهبری بوده اند آن را تضعيف كنند و يك روحانی محلی و خانم الهام و خبرنگار كيهان و دهها آدم در اين سطح، قصد تقويت آن را داشته باشند؟!