قلك برای شكستن نيست
پسر بازيگوش.
دانه دانه، اشكهايت را تويش بريز
تا بزرگتر كه شدي
يادت بماند دل هيچ عروسكی را نشكني
و بجای خط خطی كردن آسمان
پرواز را ياد بگيری.

نقاش از رنگ بيزار است
بسان ماهی از آب
تعجب نكنيد
انكار اين حقيقت
مثل اينست كه بخواهيد ثابت كنيد
زندانبان به زندان دلبسته است
و سلاخی، هيچگاه به قناری كوچك
دلباخته نشده بود.

صدايی در گوشم می پيچد:
توی آخرين قاب قهوه اي
هيچ چيز ديدنی نيست
و تو بيهوده فكر می كنی پايان اين شعر
اهميتی دارد

(وبلاگ جمهور)