ابراهيم مددی از اعضای هيات مديره سنديکای رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران را که به جرم تلاش برای احقاق حقوق کارگران اخراجی شرکت واحد زندانی است، با دست بند بردند دادگاه. لابد اسانلو دبير زندانی اين سنديکا را هم با دست بند و پابند به دادگاه خواهند برد. مددی را با دست بند بردند دادگاه انقلاب و اسانلو را هم به همين دادگاه خواهند برد. نام "انقلاب" اينگونه در ايران به لجن کشيده شده است. وقتی جنايت، بی عدالتی، حق کشی، محاکمه هرکس که بگويد "چرا؟" بنام انقلاب انجام می شود، چه تصور ديگری مردم می توانند از آن داشته باشند؟

وكيل ابراهيم مددی "پرويز خورشيدي" که خود بايد از محاکمه در همين دادگاه ها بيمناک باشد، در مصاحبه کوتاهی پيرامون دادگاه مددی کارگر گفت:

دادگاه انقلاب، موكلم را از زندان فراخوانده بود. من هم در دادگاه حاضر شدم. ملاقات كوتاهی با موكلم داشتم.  پيش از اين رئيس دادگاه اجازه‌ مطالعه‌ پرونده را به من نداده بود زيرا قرارداد وكالتنامه با موكل وجود نداشت. در حالی‌كه اين قرارداد برای تعيين ميزان حق‌الوكاله است و با توجه به اين‌كه پذيرش وكالت ابراهيم مددی رايگان بوده، احتياجی به قرارداد وكالتنامه نيست. با اين وجود و حتی با اعلام شفاهی موكلم در دادگاه، مجددا اجازه‌ مطالعه‌ پرونده به من داده نشد.  من نسبت به نحوه‌ی  رفتار با موكلم تذكر دادم، زيرا وی را با دستبند به دادگاه آورده بودند.