نماز جمعه اين هفته (ديروز) دو خطيب داشت که هر يک سخنگوی يک بخش از حاکميت اند و نسبت به اوضاع منطقه، ايران، خطر حمله نظامی به کشور، نوع دستيابی به فن آوری اتمی و ديگر مسائل جاری در کشور دو ديدگاه دارند. احمدی نژاد قبل از هاشمی رفسنجانی خطبه هايش را تحت عنوان سخنرانی پيش از خطبه های نماز خواند و هاشمی رفسنجانی خطبه های رسمی را خواند.

حتی در همان سخنان چند پهلو و نيش داری که اين دو در سخنرانی های خود به هم زدند، اين اختلاف ديدگاه و چندگانگی در حاکميت و نظام مشهود بود. هاشمی رفسنجانی در خطبه های خود، با اشاره به تضاد منافع کشورهای سرمايه داری با يکديگر و جدال پنهان با هم، در کشورهای ديگر گفت:

" آن‌ها قصد داشتند مشكلات دنيای غرب را فرافكنی كرده و به منطقه‌ ما منتقل كنند كه با خامی امت اسلامی در منطقه‌ ما توانستند همه‌ اين هدف‌ها را به طور موقت برای خود تامين كنند. امروز شرايط ويژه‌ای در كل دنيا در حال رخ دادن است. شكست حمله اسرائيل به لبنان يك جرقه‌ بزرگی بود كه خبر از آتشفشان‌های جديدی در منطقه داد. البته نبايد فكر كنيم كه آمريكا اين شرايط را ناديده می‌گيرد.

بايد صبورانه و مقتدرانه اجازه ندهيم اين تهاجم جديد و لشگركشی بی‌سابقه در تاريخ به اهداف شوم خود برسد."