تقی رحمانی، از جمله ستمديدگان ملی – مذهبی ايران که هم در
زمان شاه و هم در جمهوری اسلامی زندانی چند ساله بوده، در شب
های عزاداری در حسينيه
ارشاد که از سوی طيف علامه دفتر تحكيم وحدت برگزار شد گفت:
انديشمندان سخن از جنگ تمدنها میگويند. در صورتی كه خطر جنگ
اسلامها در منطقه ما را تهديد می کند.
برخی میخواهند جنگ اسلام ها را بين ملتهای منطقه ايجاد كنند
يا شايد هم بايد گفت جنگ اسلامها را کنترل شده ايجاد كردهاند. شما در پاكستان میبينيد
كه
عده ای میگويند برويم شيعه کشی تا به بهشت برويم. اين
نمونهای از جنگ
اسلامهاست. اگرجنگ اسلامها شروع شود ما بازنده خواهيم بود.
اكنون ما شاهد دو گفتمان درمنطقه
هستيم. يكی گفتمان بنيادگرايانه و يكی هم گفتمان قومی.البته
برخی در تهران مینشينند و تحليل میكنند كه گفتمان
بنبادگرائی،
گفتمانی ارتجاعی است و جواب نمیدهد. درصورتی كه اشتباه می
کنند. نبايد اين گفتمان را به صورت سطحی تحليل كنيم، زيرا ممكن است اين گفتمان مشكلات
بزرگی را بوجود بيآورد.
میتوانند شعله جنگ اسلام ها را بالا يا پايين بكشند و
مسلمانان بايد به اين مساله توجه كنند.
روشنفكران به آن مقدار كه به
جنگ تمدنها می انديشند بايد به جنگ اسلامها نيز توجه كنند.
يك روشنفكر بايد
درد مردم را داشته باشد. ما درحال حاضر مدتی است كه گفتمان
روشنفكرانمان انتزاعی شده است. بايد اين گفتمان را كمی
تغييردهيم.
طرفداران سكولار نيز بايد بداند كه جنگ
شيعه و سنی به نفعش نيست. جنگ اسلامها به نفع هيچ كس نيست.
اگر جامعه میخواهد دموكراتيك
باشد بايد قرائتش از دين نيز دموكراتيك باشد، در حال حاضر ما
بايد با توجه به
وضعيت منطقه و جهان اسلام به سمت شيعه تعاملی حركت كنيم. ما
نبايد صورت مساله را حذف كنيم؛ بلكه بايد براساس آن چاره انديشی كنيم.
|