آقای "ناصرامینی" از روزنامه نگاران قدیمی ایران نامه زیر را برای ما ارسال داشته است. مقیم فرانسه است و خاطرات خویش را منتشر کرده است. خبرنگار سالهای پرحادثه ایران در دهه 1330 و چند سالی پس از آنست. سپس رایزن فرهنگی شد در فرانسه.

پیک هفته، پیشتر، پیش از آنکه وی نامه ای برای ما بنویسد از کتاب "روزها در پی سالها"ی او چند گزارش را در دو شماره منتشر کرده است. با احترام و تشکر از عنایت ایشان به پیک هفته و پیک نت، بخش هائی از نامه ای را که خطاب به ما نوشته است منتشر می کنیم. و خرسند می شویم اگر وبلاگی دارند آدرس آن را برای ما ارسال دارند تا به ستون روزنامه نویسان در صفحه "پیوند" اضافه کنیم.

ناصر امینی می نویسد:

با سلام به اداره کنندگان سایت پیک نت و  پیک هفته. بعنوان یکی از قدیمی ترین خبرنگاران ایران صمیمانه به شما تبریک می گویم. کاری کرده اید کارساز. من هر روز صبح سایت شما را می بینم و از آنجا که قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری، واقعا لذت می برم. دست مریزاد. شما نوری هستید در ظلمات زمانه که تاریک را روشن می کند.

نه کار من و نه کار شما و آن چه می نویسیم آسان نیست. دوست یابی نمی کنیم. مگر می شود نگفت و ننوشت؟

 بهر حال برای شما عزیزان تندرستی و کامیابی آرزو دارم. خاطره گرانبهاترین دست آوردی است که از سپری شدن عمر برای انسان باقی می ماند.

روزنامه نگار "پیکر تراش" است. روزنامه نگاری نه تنها حرفه، بلکه اندیشه و فکر است، نه تنها اندیشه و فکر، که چشم و گوش و وجدان جامعه است.

دلم می خواست کتاب هایم را برایتان پست می کردم، ولی کتاب فروشی ها، حتی یک جلد به خودم هم نداده اند. اخیرا مطالبی هم درباره شاهپور غلامرضا نوشته ام که به پیوست  می فرستم تا اگر صلاح و سیاست تان بود از آن استفاده کنید.

خواندم در پیک هفته، ماجرای "ناصر فخرائی" را. در باره او هم اطلاعاتی را که دارم به صورت فتوکپی برایتان فرستادم. من در روز ترور شاه خبرنگاری بودم حاضر در محل.

به هوش و ذکاوت جوانان نسل "انترنت" ایمان دارم. خوشحال می شوم که وصول این نامه را اطلاع بدهید.