|
در 48 ساعت گذشته، مهم ترین خبر جهان، تصمیم
امریکا برای اعزام 30 هزار نیروی نظامی تازه به افغانستان و
متعاقب آن، تصمیم ناتو در حمایت از امریکا و اعلام آمادگی
کشورهای عضو این پیمان نظامی برای اعزام 7 هزار نیروی تازه به
افغانستان بود.
این تصمیم در شرایطی گرفته شد که تا سه هفته
پیش، هم انگلستان و هم امریکا روی خروج نیروهای خود از
افغانستان تبلیغ می کردند و آلمان نیز بتدریج همین بحث را شروع
کرده بود. نه در پاکستان تغییرات تازه ای جز تکرار بمب گذاری
ها روی داده و نه در افغانستان تحول تازه ای بوقوع پیوسته است.
بنابراین دلیل این تصمیم امریکا و ناتو را باید در جای دیگری
جستجو کرد. یعنی در ایران.
اظهارات تحریک آمیز احمدی نژاد برای ساختن 10
سایت اتمی تازه که در واقع زمینه چینی برای اعلام وجود چند
سایت اتمی مخفی در ایران است که حدس می زنند عکس های هوائی آن
دراختیار 1+5 است و بویژه سخنان وی در اصفهان که گفتگو پیرامون
مسائل اتمی ایران را تمام شده اعلام کرد، می تواند از عوامل
موثر در تصمیم اخیر امریکا و ناتو باشد.
گسیل 37 هزار نیروی تازه امریکا و ناتو به
افغانستان، لشکر کشی پیاده نظام ناپلئون به اروپا نیست. یعنی
37 هزار سرباز را با قمقمه و یقلوی راهی افغانستان نمی کنند،
بلکه سیل تجهیزات جدید نظامی است که همراه این 37 هزار نیرو به
سوی افغانستان روان است. از هواپیما تا موشک، از رادارهای
فضائی تا هواپیماهای هدایت شونده بدون سرنشین و...
حتی کرزای در افغانستان نیز در همین روزها
گفته است که مسئله طالبان، با مذاکره حل می شود و دعوت به
گفتگو نیز کرده است. درحقیقت نیز چنین تجهیزاتی برای دویدن
دنبال طالب ها به افغانستان ارسال نمی شود. موقعیت و ضرورت اگر
ایجاب کند، دولت کابل را می سپارند به طالب ها و در پاکستان
نیز طالب ها را در دولت این کشور شریک می کنند. بنابراین، جنگ
با طالبان فعلا بهانه ایست برای استقرار هرچه وسیع تر زمینی و
هوائی در افغانستان و دریائی در دریای عمان، خلیج فارس و
اقیانوس هند. این تیغ برای گردن ایران تیز می شود و این همان
نگرانی است که هاشمی رفسنجانی در سخنرانی خود در مشهد به آن
اشاره غیر مستقیم کرد و حتی حدس زده می شود که او برای همین
ابراز نگرانی به مشهد رفت تا علنی و رسمی آن را بیان کند. |
