واقعیات پنهان در پشت یک جنجال تحقیقاتی
دولتی گرفتار "قطع مغز"
بدنبال درمان "قطع نخاع"

من یک پزشک هستم . شاغل در بیمارستان هزار تختخوابی  امام خمینی تهران .چهار سال قبل یکی از اساتید تازه کار تر   بخش  جراحی مغز و اعصاب این بیمارستان شروع به تحقیق در مورد پیوند سلول های بنیادی در نخاع بیماران قطع نخاعی کردند . این کار در روی چند ده نفر انجام شده بود و این بیماران در حال گذراندن  دوره فیزیوتراپی خود بودند. این تحقیق علمی هنوز کامل نبود و حتی مقاله ای مربوط به آن هم منتشر نشده بود و خود تحقیق  حتی در بخش جراحی مغز واعصاب  همین بیمارستان هم  پذیرفته نشده بود و  سایر اساتید به آن، به دیده یک تحقیق معمولی علمی،  البته با یک بودجه پژوهشی مطلوب نگاه میکردند. همزمان در همان روز  صدور اولین قطعنامه شورای امنیت بر علیه ایران  در یک روز عجیب  به ناگهان سرو کله خبرنگاران صدا وسیما در اطاق عمل جراحی مغز و اعصاب پیدا شد و مصاحبه های مختلف با  اعضای تیم تحقیق از تلویزیون پخش شد،  بدون این که حتی یک مقاله در مورد این کار منتشر شود . کلی تبلیغات تلویزیونی بر روی آن انجام شد و اعضای تیم تحقیق سر از بیت رهبری  در آوردند و مورد حمایت مقامات قرار گرفتند . دو هفته بعد هم احمدی نژاد به بیمارستان آمد و میلیاردها تومان بودجه برای این کار  تخصیص داد. ما پزشکان نیز همگی با کنجکاوی  در حال تماشای این نمایش مسخره بودیم .احساس این که چند تن از پزشکان  و همکاران ما آلت دست نمایش های تلویزیونی
دروغ  شده بودند برایمان ناراحت کننده بود .بسیاری از اساتید رشته جراحی مغز و اعصاب  دانشگاه تهران به این استاد اعتراض کردند که چگونه اجازه داده است تحقیقی که حتی نتیجه آن معلوم نیست اینگونه در سطح کشور منتشر شود و یک کار علمی نیمه تمام و نامعلوم   باعث تبلیغات  سیاسی احمدی نژاد شود؟ از فردای پخش تلویزیونی  این نمایش مسخره، هزاران جانباز و بیمار  فلج و قطع نخائی از سراسر کشور عازم بیمارستان امام تهران شدند و شبها بدون سرپناه به امید درمان و بهبودی در خیابانها و پارکها خوابیدند و ما چه دلسوزانه به آنها میگفتیم که  همه اینها دروغ است و فریب نخورید. ولی آنها  فریب خوردگان سیما و احمدی نژاد بودند و حرف ما را به مخالفت با پیشرفت کشور قلمداد می کردند .به همه آنها وعده درمان داده شد. نوبت های چند ماهه گرفتند و رفتند تا در مراجعه بعدی  بیایند و پولهای بیشتری را آتش بزنند .چهار سال از آن همه تبلیغ می گذرد. از هزاران نفر قطع نخاعی   تحت درمان، حتی یک نفر درمان نشده است. البته یکی دو نفر انگشت شصت پای خود را چند درجه می توانند تکان دهند. این کار تحقیقی در هیچ کجای دنیا پذیرفته نشد و انچه از بین رفت میلیاردها تومان و وقت و امید هزاران انسان مظلوم و بیمار بود.