رضا امراللهی رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی
ایران در
یک گفتگوی
خبری با خبرگزاری ایلنا، نکات مهمی را درباره آنچه که در دوران
اخیر در جریان مذاکرات و توافق های اتمی روی داده فاش کرد.
او دراین مصاحبه گفت:
چرا
باید همه اورانیوم غنی شده خود را
بدهیم و برای چه باید 2 سال صبر كنیم تا
سوخت غنی شده
20 درصد، آنهم در حد 30 كیلوگرم را بگیریم؟
برای
تهیه 30 كیلو اورانیوم غنی شده 20
درصدی باید حدود 300 كیلو اندوخته
غنیشده نیروگاهی را داد، نه همه آن
را، بقیه آن كجا میرود؟ چه تضمینی
برای گرفتن همین سوخت 20 درصد
داریم؟
با طرح مسائل مربوط به تهیه سوخت برای
راكتور اتمی تهران، این سوال برای
كارشناسان پیش آمده است كه آیا تهیه
سوخت برای راكتور نیاز به این همه
جنجال سیاسی داشت؟
بسیاری از مسئولان كشوری میدانند و آژانس هم
بارها اعلام كرده
است كه ایران پس از پیروزی انقلاب
حدود 680 تن كیك زرد را در دوره نخست
وزیری میرحسین موسوی وارد كرد و
اورانیوم غنی شده موجود كه یك هزار و
ششصد كیلو اورانیوم است از این منبع
بوده و متاسفانه بعد از آن كشور
نتوانسته است حتی یك گرم كیك زرد از
خارج از كشور وارد كند.
ایران ذخیره قابل ملاحظهای از اورانیوم نداشته
و ندارد
و این نكته را كارشناسان در سالهای
گذشته، بارها گفته و نوشتهاند. ایران در دوره اول ریاست
جمهوری هاشمی رفسنجانی توانست طراحی بخشی
از قلب راكتور تهران برای سوخت با
غنای20 درصد را اجرا نماید كه در نوع
خود و در آن زمان و حتی امروز نیز
بینظیر است، چرا كه موجب انتقال
تكنولوژی بسیار پیشرفتهای شد و
توانستیم به كمك آرژانتین سوخت 30 كیلویی
این راكتور را بی سروصدا تهیه کنیم،
طوریكه راكتور تهران در 20 سال گذشته
در حال كار بوده و هنوز هم برای چند
سالی سوخت دارد.
اكنون این سوال مطرح است كه اولاً چرا امروز
برای تهیه سوخت این راكتور
پژوهشی این همه سر و صدا راه
انداختهایم، درحالیكه طراحی قلب راكتور و
میلههای سوخت كه كاری به مراتب
دشوارتر بود را با كمك آرژانتین انجام
دادیم و دیگر به طراحی محفظه جدیدی
نیاز نیست. به علاوه این سوخت را 20
سال قبل بدون جنجال تهیه كرده بودیم
و مطمئن هستم متخصصان انرژی اتمی و
بویژه رئیس جدید آن كه خوشبختانه
خود متخصص این امر است بدون هیچ مشكلی
باز هم میتواند سوخت راكتور تهران
را تهیه كند.
دخالت سایر مقامات و سیاسی
كردن ماجرا به نفع كشور و دولت
نیست، در حالیكه آن زمان زیر فشار بی پولی،
جنگ و تحریمهای خیلی سختتر قرار
داشتیم كه امروز هیچكدام از آنها وجود
ندارد. فرانسه پول
اورانیوم غنی شده برای حدود 50 تن
را از ایران دریافت كرده است، پس چرا
حاضر نیست برای نشان دادن حسن نیت
خود یك صدم این مقدار را كه برای سوخت
راكتور پژوهشی تهران كافی است، به
سوخت راكتور پژوهشی تبدیل كرده و پس
بدهد.
آلمان كه سازنده نیروگاه بوشهر بود، گاز
اورانیوم
غنی شده نیروگاه بوشهر كه متعلق به
ایران است را علیرغم رای دادگاه، به
ایران پس نداده است و براساس مدارك
موجود حتی بهای انبارداری آن را نیز
دریافت داشته است. آیا امروز وقت
پس دادن بخش كمی از آن برای ساخت سوخت
راكتور پژوهشی تهران كه فقط به درد
تولید رادیو داروها می خورد، نرسیده
است؟
بهانه ساختن تولید بمب یا كلاهك اتمی و
غیره نیز توسط اورانیومهای با غنای
موجود (غنای نیروگاهی) صرفاً حرفهای
غیركارشناسی بوده و با توجه به
دوربینهای آژانس در تاسیسات غنیسازی
ایران و با توجه به دستگاههای
موجود، اینكار غیرعملی است.
|