شماری از چهره های سیاسی شناخته شده ایران طی نامه ای سرگشاده
نسبت به فاجعه ناشی از بحران حاکم بر کشور کرده اند. آنها در
نامه خود از جمله نوشته اند:
سطح شگفت
انگیز خشونت حاکمیت جمهوری اسلامی در برابر اعتراضات برحق و
مسالمت آمیز
فرهیختگان، نواندیشان، فعالان سیاسی، زنان، دانشجویان،
هنرمندان و کارگران
جامعه، نشانگر چیرگی فرهنگی در درون حکومت است که بهیچ وجه با
سرشت ایرانیان همخوانی ندارد. این رفتار که نه تنها درمان بخش
رویدادهای پیش
آمده نیست، بلکه گسست میان حکومت و مردم را بیش از بیش نمایش
داده و چهره
مخدوش جمهوری اسلامی را در افکار عمومی جهانی تیره تر ساخته
است.
برای رفع دشواری هایی که مردم ایران سی سال است با آن
دست به گریبان بوده و اکنون حاکمیت را هم در بن بستی بس خطرناک
گرفتار
ساخته است، هیچ راهی جز بازگشت بسوی ملت و پذیرش خواست های
مردم که محترم
شمردن آزادی های اساسی و پایبندی به حاکمیت ملی و قانون است
وجود ندارد. بی
تردید، نخستین گام در این راه، آزادی بی قید و شرط همه
زندانیان سیاسی و
عقیدتی، لغو مجازات اعدام و قوانین غیر انسانی و محدود کننده
حقوق شهروندی
و بالاخره استقرار نظام مردم سالار عاری از هرگونه تبعیض، و
رفع و نفی
هرگونه مبانی قدسیه در رابطه با اداره امور کشور و جامعه است.
تنها در این صورت است که می توان
از فاجعه ملی پیش رو جلوگیری کرد.
عباس امیرانتظام، هرمیداس باوند، عیسی خان حاتمی، علی حاج
قاسمعلی،
حمیدرضا خادم، محمدعلی دادخواه، جمال درودی، آرش رحمانی، اشکان
رضوی، کورش
زعیم، خسرو سیف، حشمت الله طبرزدی، حسین مجتهدی، علی اکبر معین
فر. |