امشب رهبر را سیمای جمهوری اسلامی نشان داد که برای نخبگان صحبت می کرد. وقتی کسی را از جلد فصل الخطاب بودنش بیرون می آورند و دیگر یک جمع 3 هزار نفری از مجموعه ماشین دولتی هم برایش تره خُرد نمی کند باید هم مثل مار زخم خورده به خود بپیچد.

در حوادث پیش و پس از انتخابات هیچ کس چنین برجنازه حیثیت و اقتدارش ماتم نگرفته که ایشان گرفته است.

مجموع خواب شبانه روزی اش به گفته اطرافیان بین 2 تا 3 ساعت، آنهم به ضرب و زور انواع قرص هاست. وحشت روز های آینده امانش را بریده و دائماً دو دو تا چهارتا می کند. با همین وحشت، در  دیدار با نخبگان فشار علنی و بحساب خودش سنگین را به سید و شیخ و  خاتمی شروع کرد.  با طرح جرم "تشکیک در انتخابات" که البته خجالت کشید بگوید "تشکیک در نتیجه انتخابات"!

همه آشفته مغزی های سالها پنهان نگهداشته اش را بسرعت بیرون می ریزد. آشفته گوئی هائی که بدفعات در چند سال گذشته در بزنگاه های متعدد در گفتارهایش بیرون زده است و هیچ یک از دور و بری های بسیار نزدیکش هم جرات نکردند با او مطرح کنند. ادامه این آشفته گوئی ها و خشم و خشونت ها سر انجامی جز به بن بست کشاندن یک نظام حکومتی و فراهم کردن یک دوران گذار پر رنج و مصیبت برای مردم ایران ندارد. چیزی که در محاسبات آشفته ایشان همیشه مغفول مانده نیروی خشم انباشته مردمی است که نتوانست هرگز آنها را بشناسد. همه حاکمانی که در روندی غیر مردمی به حکمرانی رسیده اند جز این نکردند.

کاری که صدام حسین با عراق ثروتمند کرد. کشوری که در دهه 1340 مورد رشک و حسد نه تنها عرب ها، بلکه شاه بود و امروز به ویرانه ای تبدیل شده که مردمش نمی دانند به چه جرم و گناهی اینگونه کشته می شوند! این اولین عکس صدام حسین پس از دستگیری و انتقال به یک خانه، پیش از انتقال به زندان است. سردار قادسیه عراق را به امریکائی ها تحویل داد، بزرگترین ویرانی و کشتار را روی دست ایران و عراق گذاشت و با شعارهای ضد امریکائی و ضد اسرائیل به هردوی آنها بزرگترین خدمات را کرد!