سرانجام دو انتخابات ریاست جمهوری درایران و افغانستان

اولی عامل سپاه پاسداران ایران

و دومی عامل ارتش امریکا و ناتو

کمیسیون انتخابات افغانستان کرزای رئیس جمهور کنونی افغانستان را برای یکبار دیگر و بی آنکه انتخابات مرحله دوم این کشور برگزار شود، برنده انتخابات اعلام کرد! دکتر عبدالله کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری این کشور با  اعتراض به جانبداری این کمیسیون از حامدکرزای در دور اول انتخابات افغانستان، از شرکت در دور دوم انتخابات انصراف داده بود!

دکتر عبدالله و کرزای قرار بود در دور دوم انتخابات افغانستان با یکدیگر رقابت کنند اما دکتر، شرط حضور خود در مرحله دوم انتخابات را تغییر افراد این کمیسیون اعلام کرده بود. شرطی که کرزای زیر بار آن نرفت و به همین دلیل نیز عبدالله با اعلام اینکه انتخابات مرحله دوم نیز با تقلب همراه خواهد شد اعلام انصراف کرد.

کشاکش بر سر نتیجه انتخابات افغانستان چند ماه طول کشید. ابتدا تلاش شد با اعلام قطره چکانی شمارش آراء کرزای را برنده انتخابات اعلام کنند.  حتی نتیجه پایانی شمارش آراء شمارش شده را نیز به سود کرزای اعلام کرده و مدعی پیروزی او در انتخابات شدند، اما زیر فشار مجامع داخلی و بین المللی که تقلب را تائید کرده بودند، این پیروزی اعلام شده منتفی اعلام شد و برگزاری دور دوم انتخابات با حضور کرزای و عبدالله اعلام شد.

در کابل انصراف عبدالله از شرکت در دور دوم انتخابات یک تاکتیک زیرکانه سیاسی ارزیابی شده است. تاکتیکی که بموجب آن "عبدالله" عملا بعنوان رهبر اپوزیسیون غیر مسلح دولت کرزای شد. فشار این اپوزیسیون به دولت کرزای، فشار  نظامی طالبان افغانستان را که خیال فتح دوباره کابل را در نظر دارد کامل خواهد کرد.

کمیسیون انتخاباتی مورد اشاره کرزای را رئیس جمهور اعلام کرد، اما کمتر کسی در کابل شک دارد که دولت کرزای دولتی ناپایدارتر از دولت پیش از انتخابات خواهد بود و بسیار بعید به نظر می رسد که علیرغم همه حمایت ها نیروهای امریکائی و ناتو در افغانستان این دولت بتواند ادامه حیات بدهد. به همین دلیل انصراف عبدالله را باید مرگ دولت کرزای نیز دانست. مرگ و انصرافی که اوضاع بشدت پیچیده افغانستان را وارد مرحله ای دشوارتر خواهد کرد. درحالیکه مردم این کشور با حضور نیروهای بیگانه درکشورشان مخالف اند و روز به روز بر شدت این مخالفت افزوده می شود، کرزای و دولت او به عامل این نیروها مشهور است. فردی که همراه نیروهای اشغالگر رستوران بزرگ خود در لس آنجلس را رها کرده و به افغانستان آمد تا رئیس جمهور کشوری شود که بیش از سه دهه در جنگ غرق است.

اکنون در دو کشور افغانستان و ایران، دو رئیس جمهوری بر سر کاراند که هیچکدام برآمده از رای مردم نیستند و هر دو با حمایت نیروهای نظامی رئیس جمهور شده اند. در ایران با حمایت کودتائی سپاه پاسداران و در افغانستان با حمایت نیروهای اشغالگر و این درحالی است که در ضلع سوم این مثلث، یعنی پاکستان نیز روز به روز اوضاع بی ثبات تر و دولت آن ضعیف تر و ناتوان تر می شود. در پاکستان و افغانستان طالبان و القاعده خود را آماده در دست گرفتن قدرت می کنند و در ایران یک جنبش وسیع ملی به اپوزیسیون دولتی کودتائی تبدیل شده است. با آنچه که در انتخابات افغانستان گذشت، اکنون دراین کشور نیز یک جنبش نه چندان پرقدرت مدنی به رهبری دکتر عبدالله درحال شکل گیری است که متاثر از جنبش سبز مردم ایران است، که دولت کرزای را علاوه بر امریکا و ناتو، مورد حمایت دولت کودتائی- نظامی احمدی نژاد نیز می داند. دولتی که گرایش های طالبانی و القاعده ای دارد، اما از نوع شیعه آن و این درحالی است که خود از روی کار آمد دوباره طالبان در افغانستان و به قدرت رسیدن طالبان در پاکستان وحشت دارد. دو طالبانی که وهابیون دشمن تشیع در آن نیروی برتراند و پول و حمایت عربستان سعودی پشت آنست.

این تصور که با انتخاب دکتر عبدالله و قرار گرفتن سکان ریاست جمهوری این کشور در دست او اوضاع افغانستان با ثبات می شد، تصوری بشدت باطل است و به همین دلیل تاکتیک عبدالله برای اعلام انصراف در موقعیت آشفته کنونی و نگهداشتن دولت کرزای بر لب پرتگاه سقوط یک زیرکی سیاسی ارزیابی شده است. این زیرکی به عبدالله فرصت میدهد تا در آینده ای شاید نه چندان دور به حمایتی مردمی بر سرکار بیآید. یعنی همان چیزی که حامدکرزای فاقد آنست و مردم آن را دولتی فاسد و وابسته می شناسند.

نخستین ارزیابی پیک نت از اعلام انصراف عبدالله را میتوانید از اینجا بخوانید.