13 آبان علیه استبداد و استکبار
دولت کودتا، فرش استبداد را
زیر پای امریکا پهن کرده است
عطاء الله مهاجرانی

سیزده آبان ماه هم روز مبارزه و استقامت در برابر استبداد است و هم استکبار. سه گانه ای که پیشینه روز سیزدهم آبانماه را تعریف می کند، دو وجه ضد استبدادی و یک وجه ضد استکباری دارد. از آن جا که استبداد همواره در جستجوی تکیه گاهی در خارج است می توان گفت هر دو وجه ضد استبدادی و استکباری روز سیزدهم آبان ماه از یکدیگر تفکیک ناپذیر ست. امسال بی تردید وجه ضد استبدادی سیزده آبان ماه از چند جهت پر رنگ تر شده است:

یکم: دانشجویانی که نقش درجه اول در سازماندهی سیزدهم آبان ماه داشتند، مدت هاست در زندانند. محسن میر دامادی و محسن امین زاده نماد های دانشجویان مسلمان خط امامند که امروزه به جرم آزادیخواهی و استقامت در راه استیفای حقوق ملت ایران در زندانند. سال ها پیش اتفاقا عباس عبدی را هم درست در روز سیزدهم آبان ماه دستگیر کردند، تا دستگیری اش نشانه ای باشد، که به رغم غوغا ها در پس پرده نوای دیگری ساز شده ست. فراتر از زندانی بودن دانشجویان خط امام، امروزه رشیدترین و عزیزترین فرزندان ملت ایران در بندند؛ افرادی که قهرمانان ملی تاریخ ما و جنبش سبز ملت ایران محسوب می شوند. بایست نام و نشان آنان را در روز سیزدهم آبان ماه به همه مردم و در برابر چشمان دنیا اعلام کنیم، تا همه بدانند ملت ایران فرزندان در بند خود را فراموش نمی کند و از یاد آنان نمی کاهد.

دوم: روز سیزدهم آبان ماه روز تبعید امام خمینی است. آشکارا می توان گفت که اندیشه و روش امام خمینی از عرصه مدیریت کشورکمرنگ و بلکه حذف شده است. مهمترین ویژگی امام تاکید او بر حقوق مردم بود. نزدیک ترین یار امام و همراه همیشه ایشان آیه الله توسلی در حضور اعضای مجمع تشخیص مصلحت، سخنان امام را- وصیت نامه امام را- با درد و داغ یادآوری کرد و مثل آرش جان خود را همراه کلمه ها آتش زد و از اندوه دق کرد. یاران دیگر امام بیش از همیشه تاریخ انقلاب تنها و از عرصه رانده شده اند. عالیترین شخصیت هایی که امام به عنوان معتمدین خویش برای احقاق حقوق مردم به عنوان دادستان انقلاب و رییس دیوانعالی کشور و دادستان کل کشور و رییس بنیاد شهید معین کرده بود و نخست وزیر و فرزند فاضل و متعهد  امام  همگی در زمره منتقدان وضع موجود هستند و یا خون می خورند و خاموش که آن دلنازک : طاقت فریاد دادخواه ندارد. کار به جایی رسیده است که حجه الاسلام تقوی  برای آیه الله هاشمی رفسنجانی  که شناسنامه و ریشه  انقلاب است ، خط مشی تعیین می کند که در  خطبه نماز جمعه چه بگوید و چه نگوید؟

سوم: شاهد نوعی نرمش در برابر امریکا از سوی دولت هستیم.  دولت همان شیر خانه و  شغال بیرون شده است. کار به جایی رسیده ست که آیه الله لاریجانی رییس قوه قضاییه نگران حقوق ملت ایران در پرونده هسته ای است.

چهارم: امام تاکید بسیار داشت و در وصیت نامه اش  به صراحت اعلام کرد که نیروهای نظامی  از مداخله در سیاست بپرهیزند. امروزه سپاه به مهمترین حزب کشور بلکه تنها حزب یکه تاز  میدان سیاست و فرهنگ و تبلیغات شده است.  تنها حزبی که هم رادیو تلویزیون دارد و هم روزنامه و هم خبرگزاری  و مهمتر از آن اطلاعات و اسلحه. هنوز آنانی که سیاسی شدن و تبدیل به حزب شدن سپاه را سازمان داده اند،غافلند که چه فاجعه ای را بنیان نهاده اند .

 پنجم: سیزدهم آبانماه فرصتی است برای ابراز مخالفت و مقاومت در برابر رییس جمهور تقلبی و دولت تحمیلی- تقلبی.

ششم: روز سیزدهم آبان ماه بر خلاف نظر برخی از سبز نماها، روز نرمش در برابر آمریکا و یا حتی عذر خواهی از آمریکا نیست. ملت ایران هیچگاه با ملت آمریکا و وجه علمی و فنی و تمدنی و دینی آمریکا مشکلی نداشته است. مشکل حکومت آمریکا بوده و هست. حکومتی که در یکی از درخشانترین سرفصل های تاریخ دموکراسی و آزادیخواهی در کشور ما، یعنی  دوران دولت ملی مصدق، با فریب خوردن از دولت وقت انگلستان و همراهی با انگلیس،( البته چرچیل نتوانست ترومن را فریب بدهد و کودتا را زودتر معماری کند، آیزنهاور رییس جمهور بعدی آمریکا فریب چرچیل را خورد و فصل سیاه و تباهی را در رابطه دو کشور و دو ملت  رقم زد.) دولت ملی و مردمسالار مصدق را با کودتای ننگین 28 مرداد 1332، سرنگون کرد.  16 آذر ماه روز دانشجو در کشور ما هم روز مبارزه با دخالت آمریکا بود.

 سیزدهم آبانماه فرصتی است تا جنبش سبز جهت گیری ملی و مستقل خویش را نشان دهد و با زبان رسا بگوید: این جنبش در تداوم خود هیچ نیازی به حمایت دولت آمریکا ندارد. البته بایست کوشید تا نخبگان و مردم آمریکا نسبت به جنبش سبز آگاه و حساس باشند. هنوز بیش از نود در صد مردم آمریکا و حتی نخبگان آمریکایی نمی دانند که دولتشان هم کودتای 1332 را علیه دولت ملی ایران سازمان داد و هم پس از پیروزی انقلاب در اندیشه و اعمال کودتای دیگری بود. (برگرفته از سایت جرس، با اندکی تلخیص)